Vallende sterren

Vannacht kunnen we ze bekijken, de  Perseïden
Ik denk niet dat ik daar wakker voor wil worden. Op de filmpjes zie je ze voorbij flitsen als minibliksempjes,  je kijkt en ze zijn al weer weg.
Daarom houd ik het bij een oud fotootje. Zonder meteorenzwermen maar wel zo apart, je ziet er een veer in of een visgraat en zeg nou zelf, wanneer kom je een albino makreel tegen als je naar boven kijkt? Zelden toch?
Dat bedoel ik maar, daarvoor wil je wel naar de camera grijpen.
Laat die meteoren maar de blitz maken.
Ik houd het bij een wolk met artistieke neigingen.
wolkvis

==

Alleen de wolken veranderen

Over drie weken is de de kortste dag.
Daarna nog een weekje of twee, drie doorbijten en na die dagen, bij helder weer, kun je het nieuwe licht ’s morgens zien opkomen en ’s avonds langer aanhouden. Niet veel, nauwelijks merkbaar maar je ziet het.
IK zie het.
Dan gaat het hard.
Plotseling is het lente- zomer- herfst en is het medio november en kijk ik naar de kaarsen die niet echt helpen en wil ik niet te vroeg aan snert en zuurkool beginnen en heb alle boeken herlezen en zit ik aan het toetsenbord mezelf op te peppen: Over drie weken is de kortste dag…
==

 

Wolk

Deze foto is een jaar of 8 oud,  toch bekijk ik hem nog vaak.
Om de eigenaardige wolken die aan rook doen denken,  of sluiers, een verre brand, de sigaren van vroegere ooms.
Met wat verbeelding kun je er manipulatie in zien.
Zelf vond ik het gewoon mooi.
Een meteoroloog kan het uitleggen, voor mij was het de zoveelste spannende wolkenlucht.
Ook in de bergen zie je soms de wonderlijkste vormen,  en vlak voor onweer, verschillende weersomstandigheden roepen dat op.
Een complot kan ik  zelf wel verzinnen maar wie zou me geloven. 😏
==

Over foto’s

Bij het opschonen van de lijst met foto’s kom je veel onbekends tegen.
Of anderen het ook hebben weet ik niet maar hier is dat wel het geval.
Het is niet zo dat ik geen geheugen heb, het is de overvloed van opnamen. Vooral de lucht is een bron die (veel te) veel oplevert.
Toen het computertijdperk nog nieuw was leek het me een goed idee een serie van wolken in allerlei soorten op te nemen en daar een stripverhaal van te maken.
Dat viel tegen.
Fotograferen is niet mijn fort, op enkele perongelukse treffers na krijg ik zelden iets moois. Mijn ogen zien niet zo scherp als de camera, voor mij geldt wat voor veel vakantiekiekjes geldt: er zijn best mooiere eiffeltorens maar deze is van eigen hand.
Enfin. Exit stripverhaal.
Maar toen ik onderstaande exemplaren terugzag vond ik het toch jammer, ze zouden passen in een luchtig plotje.
=