Voetbal

Oké, Oranje is door naar de volgende ronde voor het WK 2022 in Quatar.
Op het laatste moment lukte het, hoera, dag Noorwegen.
Over het spel kan ik niets zeggen, ondanks veel jaren van meekijk-ervaring word ik geacht er niets van te snappen, laat staan er iets zinnigs over te kunnen zeggen.
Het zij zo.
Over Quatar kan ik trouwens ook niets zeggen. Wìl ik niets zeggen want ik was er nooit en wat ik weet las ik slechts hier en daar.
Dit schrijf ik als herinnering (al weer)  aan echtgenoot die, als hij er nog zou zijn,  een gat in de lucht zou springen en triomfantelijk zou zeggen: die gekke Hollanders krijgen het toch weer voor elkaar.
Zijn woordkeus. Hij was en  bleef Brabander maar leefde mee.
=

Sportspanning

De EK-koorts stijgt.
Je kunt al hoopvol negativisme lezen en horen:
 – dit was een makkie, de volgende ronde komen ze niet door
 – ze krijgen natuurlijk de grote voetballanden
 – zul je zien,  misschien één wedstrijdje winst….
en meer.
Mijn man was er ook zo een, bij voorbaat nergens op rekenen dan viel het resultaat mee. Zei hij. Zich groot houden voor het geval het tegenviel. Zogenaamd realistisch inzicht vertonen.
Terwijl je de verwachting van zijn gezicht kon aflezen.
Zus en een paar andere vrouwen herkenden het, toch maakten we er zelden grappen over.
We accepteerden het kind in de man.

==

Het is weer zo ver…

Plotseling is het oranje

van raam tot deur, er hangt zelfs franje

rond de stam van de kastanje.

Maar goudgeel kleurt mijn glas champagne

dat ik drink bij de lasagne.
–

Wat kan mij dat EK schelen

nog liever ga’k met poppen spelen

een ontoepasselijk liedje kwelen

een flauwe mop naar Boertje mailen.

Voetbal? Echt, dat kan ik niet velen.
=

Sportief volkje, de kijkers

Voorbeschouwing – eerste helft- analyse – tweede helft –  nabeschouwing .
(Zie programma onderaan.)
Over twee maanden OS.
TdF, Giro,  Vuelta.
NK’s, EK’s, WK’s
Enzovoort.
Ik zou bekaf worden van het  kijken alleen al.

==

Straks de wedstrijd Tottenham – Ajax

Een van de weinige situaties waarin ik nog een sigaretje zou willen roken.
Niet om de rook, het is de herinnering aan schoonfamilie.
Een stuk of drie broers (zelf ook voetballers) en meestal een paar vrienden, zaten klaar rond de grote tafel, kijkend naar de televisiehoek.
De eerste keer dat ik er ook bij zat zette ik de stoel tegen die van m’n vrijer aan. Hij reageerde slechts met en kort knikje, de rest zag me niet eens.
–
De wedstrijd begon, iets waar ik niet veel om gaf maar waarvan ik het belang begreep. Er werd meegeleefd, geroepen, meegeschopt, nou ja, wie kent die toestanden niet al was het maar van films.
Voor mij was het nieuw.
Geboeid keek en luisterde ik en vond het heel bijzonder.
Al die sloten koffie (bier werd toen nog niet gedronken, daar was een café voor) en overstromende asbakken. En de herrie. Het paste bij elkaar.
Of de uitslag gunstig was weet ik niet meer.
–
Met de jaren veranderde het kijkgedrag.
Kratje bier kwam erbij, sigaretten niet meer.
De spontaniteit verminderde ook.
Het zullen de leeftijden zijn geweest.
Maar jammer was het.
==

Gaat Kroatië winnen?

Grote kans.
Ze gebruiken tenslotte een deel van de Brabantse vlag, dat zegt wel iets.
In de rust een worstenbroodje voor de pep?

Kroatische vlag

Vlag Noord-Brabant-

 

Straks Nederland – Zweden

 

 

 
–

Wit-Rusland — Nederland

Straks, kwart voor negen.
Staat het bier koud?
Zijn de buren er al?
Is er voldoende vreetwerk?
Nee?
Kijkt U eigenlijk wel?
Ik ook niet.
Het minieme kansje is theorie
al weet je het maar nooit.
Mocht Oranje winnen
dan zien we’t op het nieuws.

Ronaldo, ach ja…

–
Ronaldo gezien?   De man schijnt een beauty van een doelpunt te hebben gemaakt. Iedereen blij, zijn grootsheid heeft hij alsnog bewezen. NRC wijdde zelfs  twee pagina’s aan hem .
Tja. Het zal waar zijn, de kenners geloof ik op hun woord.
Wat ìk zag was van een andere orde.
Tijdens een van de eerdere wedstrijden (tegen Polen? Oostenrijk?) viel ik zappend in een camerashot van hem.
Vers gedoucht, geflost, gekamd, gewassen en gestreken liep hij daar glimmend zijn glimlach te lachen.  Quasi olijk maar bestraffend keek hij naar een jonge medevoetballer. Aldoor zijn tanden ontblotend. Onsympathieker was niet mogelijk.
Verbluft zag ik het aan, kennelijk is hij mentor van de kleintjes.
Misschien terecht. Maar die houding van hem…
Die bijzondere goal noem ik dan ook een kwallenbal.
–

man, vrouw, voetbal

–
Zus en ik waren vroeger niet geïnteresseerd in voetbal maar we deden ons best.
Bij een van de tv-wedstrijden kwamen we bij elkaar, zaten op de meest beroerde plaatsen, voerden bier aan en leegden de asbakken voor man en zwager. Tussendoor dronken we het bier op en vulden de asbakken. Solidairiteit, al was het maar zijdelings, vonden we belangrijk in een huwelijk.
Het voetbalspelletje zagen we als 2 jeugdbendes die om een bal vochten en hun gebied verdedigden als kwaaie honden,  ze schopten naar alles wat bewoog, scholden en kwatten het veld nat om slidings te maken; hadden ze een punt gezet, dan jankten ze van blijdschap en keken zus en ik elkaar aan.
Tijdens de rust legden we uit dat het vast  veel spannender werd  wanneer er een derde partij meedeed. Dan krijg je samenzweringen en vuile intriges, eedbreuken en corrupte aanvoerders en wie weet zou er een mooie dochter ingezet kunnen worden? Meer amusement, zogezegd.
Op hun beurt keken de mannen elkaar aan.
Ze smiespelden wat, stonden op en vertrokken naar de kroeg-met-groot-scherm.
Toen namen we zelf de luie stoelen in, legden de voeten op tafel en deden de televisie uit.

We waren bijzonder solidair met ze en waardeerden hun vertrek.
–