verkiezingen

Oog, links of rechts stemmen?

Dit typ ik met één oog, het rechter. En met alle vingers.
Niet helemaal zuiver want als je links te weinig ziet krijgt rechts de overhand en dat is een onaangenaam idee.
Mijn opvattingen zijn niet heel rechts.
Ook niet volledig links trouwens, eerlijk gezegd weet ik het niet precies, zoals veel mensen die ik ken zweef ik ergens tussen een paar andere richtingen in.
Het lastige linkeroog maakt het er niet gemakkelijker op, het heeft een wazig zicht.
Ik reken er op dat het met de a.s. verkiezingen verbeterd is en ik zodoende een objectieve keuze kan maken.
Maar ja, wat is objectief.
Het ligt eraan wat je leest. Wat je bekijkt. En, heel veelzeggend,  met wie je omgaat en naar wie je luistert.
Dat mijn linkeroog  niet in orde is zegt dus niet alles.
Zucht.
Ik hoop dat beide ogen in orde zijn wanneer ik mijn stem moet uitbrengen, voor welk orgaan dan ook.
Stel je voor dat je op een nitwit stemt en dat niet meer terug kan draaien.
Akelig idee …
==

Dromen komen soms uit

Moeder weet je wat ik droomde
ik zag het virus op de sloop
verstoft, verhakt en aangevreten
verwaarloosd als een slechte koop
rondom treurden alle kenners
en bedenkers van’t complot
zij zagen roem en eer vervliegen
hun hang naar aandacht viel kapot.

===

Amerika lag in twee delen                     een part voor ied’re kandidaat
ze streden beiden naar totalen
en spraken popi borrelpraat
zo zeker van hun eigen woorden
het grijsje en de potentaat,
ach Moe, opnieuw het oude liedje
wie’t beste kwaadspreekt wint de Staat.
==

Brabant stemde

‘Forum voor Democratie grote winnaar in Noord-Brabant, VVD nog steeds grootste’
kopt de regionale krant.
Of we daar blij mee moeten zijn? Ik in ieder geval niet.

Nogal wat mensen geloven niet in klimaatproblemen.
Ze willen ook Nederlandse waarden beschermen (welke?) en hun eigen burgeneester kiezen. Belasting vereenvoudigen.
Aanpakken Oost-Europese detacheringsconstructies
Handhaven kwaliteitseisen chauffeurs
Terugdraaien visumvrij reizen Oekraïners.
De laatste drie punten zullen wellicht het meest aantrekkelijk zijn voor sommige stemmers.
Tja.
Ze geloven klakkeloos wat Baudet ze voorschotelt en herkennen zelfs zijn ijdelheid niet.
Je zou bijna blij zijn dat de VVD net even groter is.
=

Ik kon niet kiezen

Het stembiljet was onvindbaar, je krijgt het ook zo vroeg.
Vrezend dat het in de oudpapierhoek terecht zou komen, of tussen de kranten, boeken, bureaurommel, er op rekenend dat ik het meteen zou terugvinden had ik een veilige plek bedacht.
Dus was het kwijt en kwam vanmorgen pas boven water, ingevouwen in de agenda, verscholen onder een bundel andere niet-te-vergeten papieren.
De verkiezingen gingen intussen gewoon door. Onverbiddelijk .
Ik vrat me op.
En waar ik al bang voor was gebeurde: de uitslag is niet wat ik hoopte.
Had ik nou maar een betere bewaarplek, was ik maar alerter geweest enzovoorts. Tja,  daar heeft de gemeenteraad niets aan, ze zullen het zonder mijn stem moeten doen en hopen dat het goed gaat.
–
Terzijde.
Van andere mensen hoor ik dat dit een typische vrouwenkwaal is, de dingen zo goed opbergen dat ze ze nooit meer terugzien. Met name huisvrouwen schijnen daar een handje van te hebben.
Voor mannen die daar snierend over doen heb ik een paar afdoende antwoorden: ‘hoef je niet te vragen hoeveel we aan ons hoofd hebben’  of
‘doe het dan zelf.’
Zijn ze meteen upg.
–