Waarom zou je lang willen leven

Daar zijn verschillende antwoorden op, iedereen heeft zijn eigen reden. Of niet.

Mijn motief is nieuwsgierigheid.

Uiteraard naar de toekomst van de (klein-)kinderen en familie.
Maar ook naar ontwikkelingen op allerlei gebied.

‘De techniek staat voor niets‘, zei men vroeger en dat is gebleken.

Electronica, Internet, het biedt telkens meer, ik voorzie een ter plekke geprinte ambulance bij ongelukken. Nou ja, bij wijze van spreken.

Staatsvormen. Keuringen voor presidenten.
Koninkrijken, worden het benoemde Koningen-des-Vaderlands?

Mensenstromen, vanwaar en waarheen en waarom.

Geneeskunde, psychiatrie, sameleving, wetenschap, ontdekkingen, uitvindingen, sport, cultuur, huisdieren.

Verhoudingen van landen onderling, oorlog of vrede..

Ruimte.
Zoveel dingen die je misloopt bij overlijden, ‘het mos niet magge‘ zou een ouwe Zaanse  oom zeggen.

Het is alleen afwachten of je redelijk gezond blijft.
Het lijkt me pijnlijk om atomische hardloopschoenen te krijgen terwijl je op krukken   strompelt. Tenzij daar intussen een middeltje tegen is.
–
Jammer dat we zo oud niet worden.
Hoewel, als de techniek echt voor niets staat…
==

Nieuwe dingen

Eerste medicijn uit 3D-printer goedgekeurd
uit Seniorweb

Voor het eerst in de geschiedenis komt er een medicijn op de markt dat is gemaakt door een 3D-printer. De Amerikaanse toezichthouder FDA heeft de fabrikant van Spritam toestemming gegeven voor de productie. De pillen zijn voor mensen met epilepsie.
—

Dit vind ik fantastisch.

Ik kan niet goed uitleggen waarom, maar nieuwe ontwerpen, uitvindingen, kortom, innovaties in met name techniek en elektronica bewonder ik zeer.

Ook in andere sectoren heb ik de neiging ze toe te juichen maar deze twee afdelingen vind ik nèt iets interessanter.

Als klein meisje keek ik al met ontzag naar de aanleg van nieuwe wegen, woonwijken, fabrieken, de Zaanstreek bood veel op dat gebied.
Voor een ukkie is alles nieuw dus zag ik de enorme caterpillars aan voor de grootste machines die  bestonden,  vrachtwagens die bijna verticaal een berg zand opreden waren gelijk aan steile-wand-races op kermissen, rioleringsbuizen waar je makkelijk in kon spelen beschouwde ik als een modern soort speelgoed.

De opmars van computers hoef ik niet nader uit te leggen, ook digibeten hebben  weet van de bijna eindeloze hoeveelheid toepassingen. Bij elk nieuwtje veerde ik op: ‘Straks kunnen we inpluggen in eigen hersenen…’  Niet dat ik daar op zit te wachten 😉

–

Die fascinatie ben ik grotendeels kwijt maar nog steeds vallen artikeltjes als bovenstaande me op. En die over de ruimte. En die over voedselmanipulatie.  En…en….

Er komt nooit een eind aan nieuwsgierigheid.
–