Broodschotel met appels..

.. uit het kookboek van 1946.

Op het oog een sober gerecht tot je leest dat er nogal wat suiker en boter nodig was. Dure artikelen, naar men zei. Nog steeds, in feite.

Vermoedelijk zou mijn moeder de helft hiervan weglaten en een lading kaneel erover strooien om het gebrek te verdoezelen.
Appels hadden we zelf, zoals de meeste dorpsbewoners.
Het zou dus een appelschotel worden met een enkele karige snee brood want oud brood aten ze liever geroosterd. Op de kachel.
–

Dit gerecht kende ik niet tot ik het las in allerhande

Het verschil is groot gezien de ingrediënten: rozijnenbrood: ei, slagroom, vanillesuiker enzovoorts.
In plaats van een restjesmaal is het nu een verwentoetje.
–
Zelf ga ik het niet uitproberen.
Geef mij maar een glas yoghurt met rooie jam onderin en plakjes banaan bovenop, dé hit op onze verjaardagen.
Ik vind het nog steeds lekker.
—

Hersenen en zwezerik

Onlangs sprak ik de vrouw van wie de man graag gebakken hersenen at. Het was een feestmaaltje voor hem.
Ze haalde herinneringen op. ‘Hij heeft er tot zijn dood van gesmuld en vond het jammer dat de rest van het gezin de keuken uitliep als hij ze weekte en bakte, zelfs de uien konden het niet goedmaken. En het stonk ook nog.‘

Ik heb ze nooit geroken en er ook geen behoefte aan.

Wel weet ik nog hoe ze eruitzagen, zwemmend in een plastic bakje, bij de slager. Net als op het plaatje maar bloederiger en vellerig, als een tros aangeschoten wormen. Veel klanten trokken een vies gezicht.

Het was het idee dat tegenstond, orgaanvlees is al niet aantrekkelijk maar dit lijkt het ergste.
Bijna,  zwezerik , de gedachte aan een kind op je bord vind ik nog akeliger. Pervers eigenlijk al weet ik dat het onzin is.  Sterker, het werd beschouwd als een luxe lekkernij.
–

Maar wie weet hoe smakelijk het is. En hoe we zouden oordelen in tijden van hongersnood.
Voordat iemand zich aan het eten van deze vleessoorten waagt is het lezen van  dit stukje over hersenen  van Johannes van Dam misschien interessant. Het is het weten waard.
Voor beginnelingen: in het oude kookboek staat een eenvoudig recept.

Eet smakelijk, wie weet word je er pienter van.
–

Tweemaal koffie-extract 1946

Uit het N.C.B.-kookboek en op een reclameblaadje van Buisman.
Welke het beste is? Ik weet het niet.
Ook weet ik niet van wanneer de recepten zijn. De eerste druk van dit boek was al in 1934, het is best mogelijk dat dit koffierecept er toen al in stond.
Het intrigeert me. Welke huismoeder maakte dit? Die van de middenklasse?  De armen? In de boerenstand? Of was het keukenmeidenwerk voor de beter gesitueerden?
Als er nog gewone gemalen koffie bestaat wil ik het uitproberen, ik vermoed dat er van de fijnere snelfiltermaling minder koffie nodig is maar hoe dan ook, ik ben nieuwsgierig of het net zo goed smaakt als de nescafé van nu.

–

Taartrecept en meer

Bij een roman, zich afspelend in een Amishgemeente, staan in een serie recepten enkele voorbeelden waarvan ik nog nooit heb gehoord.
Of ze typisch Amish zijn is me onbekend, het lijkt me van niet. Ze zijn in ieder geval niet zo moralistisch als het verhaal.
Dit zijn er een paar.

Voor paardenbloemen is dit niet het seizoen maar wie er nog paar heeft staan, in een verborgen hoekje of elders, kan aan de slag met deze salade. (Als kind voerden wij de steeltjes aan pa’s konijnen die er meestal te vet van werden en jong stierven maar voor mensen ligt dat misschien anders)

Het pindakaasrecept is me ook vreemd, geen idee of het lekker is. Pindakaas ligt me niet zo, gelukkig maken eieren, room en suiker alle taarten zoet.
Voor de meeste taarten wordt dezelfde bodem gebruikt.(zie onderaan).
Zelf zou ik een k+k taart halen, alleen is het de vraag of de bakker deze heeft.