Puzzelgepieker

Hoewel ik al uren aan het denken ben zit ik nog met een zorg.
Een cryptogram is de oorzaak.
De opgaven lijken af en toe meer op het orakel van Delphi en dat brengt nog meer gepieker.
Worden de puzzelmakers slimmer?
Ontgaat me een nieuwe generatie van raadselen?
Superpuzzels voor robots?
Het is duidelijk: ik takel af.
Nu moet ik me dáár weer het hoofd over breken maar het scheelt dat ik nu weet wat er bedoeld wordt.
Denk ik.

Over cryptogrammen


Waarschijnlijk heb ik hier al eerder over geblogd. Dat hindert niet. Driemaal is scheepsrecht, over een paar jaar mag ik weer.
De makers van cryptogrammen bewonder ik ten zeerste.
Het is een hele kunst om een  goede vraag zo te stellen dat je er een cryptische omschrijving èn een directe verwijzing naar de oplossing uit kunt halen. Een slimme hint.
Het invullen  van een pittig cryptogram is een van mijn grootste hobby’s,   te vergelijken met huiswerk van je lievelingsvak. Alle vakjes vol krijgen lukt niet altijd zonder hints, dat hoort ook bij de aardigheid gezien de vreemde uitleg die je soms krijgt. Humor!
Duogrammen zijn een dubbele uitdaging. Tweetalig met niet te moeilijke woorden, toch denk-en zoekwerk. Kijk op jasperscryptogrammensite

voor uitleg.


Echtgenoot, die er weinig mee op had,  geloofde me toen ik zei: -je moet krom kunnen denken, ik kan dat toevallig.-
Dat klopt, beaamde hij bloedserieus. Gemakshalve beschouwde hij cryp als kreupel.
Als dat geen krompraat is…  je zou er haast een cryptische vraag van maken.

Ontspanning ten top…


..met cryptogrammen en sudoku’s, vooral de weekendpuzzels zijn speciaal.

Elke zaterdag, optimistisch en in mijn zondagse goed, zit ik er klaar voor.
H1 grootmoeder eind december, aha, eerst kruisletters zoeken; wat kan H3 nou zijn? Winderige wormen in Scheveningen, wat moet je daar nu van maken,  eh… lastig, lastig, dan maar de sudoku doen.

Hm, vier sterren, kan niet moeilijk zijn. Even kijken, 1-3-6-9, gaat niet. Vierde regel.  Nog twee cijfers, 3-8. Klopt niet, hoe kan dat? Nog eens natellen, gummen, stik,  waarom leerde ik die verdomde formules niet?

Zwetend en chagrijnig gooi ik het potlood neer voor een biertje, dat ontspant wat.

Daarna nog eens nadenken, zoeken op Woordenboek? Nee zeg, de eer te na, koppig doorzetten, ik heb het bijna….  nogmaals naar de sudoku. Pffff…

Bekaf rol ik het bed en benauwende dromen in.
Zondag rust ik uit.