planten

Vetplantgezin

vetplant20211029_215959Twee of drie jaar geleden gekregen als miniplantje en nu? Een heel gezin.
Hoe doet ze dat toch?
In de verste verten geen partner gezien en het jongt maar aan.
Daar moeten mens en dier heel wat meer moeite voor doen. Uiterlijk bijwerken, gedrag aanpassen om een aanstaande te lokken, eventueel verliefd worden.
Of, en dat lukte soms ook, jezelf blijven en hopen op een gelijkgestemde.
Van planten hoor je daar nooit iets over.
Mensenlessen gaan aan ze voorbij of ze trekken er zich niets van aan.
Ooit leerden we iets van biologie.
Toegegeven, van die lessen ben ik veel vergeten.
==

Winteryucca

Natuurlijk maakte ik ook sneeuwfoto’s, als bewijs van het winterduinlandschap.
Er ligt zelfs een boel onder het afdak maar deze plant in het voortuintje steekt er bovenuit. Hij(zij?) bloeit pas veel later maar ziet er nu beter uit. Veel beter.
Ik denk er over een bak kunstsneeuw te kopen en die er overheen te strooien als de winter verdwenen is, dan blijft hij zo knap.
En wie er naar vraagt vertel ik dat dit een speciaal soort yucca is die de sneeuw vasthoudt voor als de zomer te droog wordt, komt hoog uit de koude bergen in Mexico.
Voor wie het geloven wil.
Waardeloos plan maar het houdt me zoet.
==

Hittegroen


Dit is een van de bijzondere planten die de warmte voor ons achterliet.
Een fraai exemplaar.
Goudbruin, hoekig van vorm met een fijn-arige  pluim. Het nieuwe groen.
En sterk, nog steeds fier rechtop de keiharde regen trotserend. Ik geef het je te doen.
Gewas voor de toekomst?
Zachtjes haalde ik het onkruid bij hem weg en heb voorzichtog om hem heen geschoffeld.
En dacht liever niet aan wat man zou hebben gezegd:
‘Bertie, die plant is dood hoor…’
–

Reclameplantjes en herinnering.


Van een vriendin kreeg ik een paar reclamezakjes met grond en kruidenzaden, ik geloof dat de Jumbo ze uitgeeft. Veel hoop had ik er niet op.
En kijk, na veertien dagen zijn het heuse planten geworden, bijna groot genoeg om in de volle grond te zetten. Misschien ga ik ze nog opeten ook.
–
Bij het verzorgen dacht ik terug aan de dingen die ik zelf uitprobeerde in de achtertuin. Toen ik nog heel erg jong  was, en onnozel erbij.
Vers wilde ik, wortels, radijs, sperciebonen, verschillende bedjes maakte ik en keek driemaal daags dag of er al iets te eten viel. Want het ging me niet alleen om vers, vooral ook om klein. Ik houd niet van vingerdikke slabonen en reuzenradijzen, ook tuinbonen zijn jong en klein het lekkerst.
Maar ja, dat wachten…
Ongeduldig had ik na een paar weken een stuk of tien luciferdunne boontjes en worteltjes geplukt en gekookt.
Echtgenoot keek in de pan, hij kwam niet meer bij van het lachen.
Exit de verse-groenten-fase.
–
Toen kwam het geldboompje.
Steevast vroeg ik er een met mijn verjaardag tot iemand mijn gezeur beu was en me een potplant gaf met centen, dubbeltjes, guldens, alles vastgeplakt met sellotape.
Ontroerd nam ik hem in ontvangst.
Helaas, ondanks water en mest ging hij dood. Het geld bleef over.
Nou ja, je kunt niet àlles hebben.
–
Dus houd ik me nu bezig met dingen die wèl groeien.
–

Planten en mensen

Vaste planten zijn loeisterk, je merkt het elk jaar opnieuw.

Deze ooievaarsbek wringt zich moeiteloos tussen voegen van tegels door.  Je vraagt je af hoe ver hij ondergronds gaat, hij komt op verschillende plekken tevoorschijn of het nu op twee of tien meter van de moederplant is.
Je gaat bijna vanzelf denken aan de familiebanden die bij mensen soms heel sterk aanwezig zijn.
Het-bloed-kruipt-waar-het-niet-gaan-kan zou je kunnen vergelijken met ‘de wortels groeien waar ze niet door kunnen’.
Zijn in andere  gewassen ook eigenschappen te vinden, overeenkomend met die van mensen?
Gras bijvoorbeeld is gauw tevreden, het groeit overal afhankelijk van de soort.
Orchideeen  zijn als de prinses op de erwt, ze doen het juist niet overal.
Paardenbloemen lijden aan een minderwaardigheidscomplex, zodra ze volwassen zijn blazen ze zichzelf op.
Enzovoorts.
–
Tot zover mijn plantenkennis.
Meer weet ik er niet van.
–

Wat zijn de namen?

Deze planten / onkruiden zijn vanzelf aan komen waaien of door vogelpoep gezaaid, niemand weet hoe ze heten.
Iemand van de lezers misschien?
Foto op tegels:
een kleverig spul dat over alle andere planten heen hangt, sommige uitlopers waren een paar meter en het groeit maar door.
Foto op kleed:
lief klein plantje dat overal opkomt in straat en tuin.
Foto bij hek:
deze reus is nu al ruim een meter hoog en groeit nog. De bloei wordt een tros of kegel met donkere besjes, braamachtig van kleur. Ook al een onuitgenodigde die elk jaar terugkomt en groter wordt.