Over muziek

Toen we de kinderliedjes ontgroeiden en de zwijmelende meuk van grote zussen spuugzat waren, daarna de schlagers overleefden, kwamen we eindelijk toe aan muziek die – dat denk ik nog steeds- beter bij veel tieners paste. Het bracht zelfs een broer en mij tot elkaar. (Zolang een plaatje duurde).
Voornamelijk Amerikaans, af en toe een Brit of Fransoos ertussen maar het ritme leek voor jonge mensen gemaakt. Het ging gelijk op met de hartslag, dat zal misschien meegeholpen hebben.  Rock and Roll. Jongeren lezen hier   wat dat inhield.

Al gauw bleek dat ik weinig verstand had van kwaliteit. Als er maar slagwerk in zat en aantrekkelijke riedels  vond ik het goed genoeg en dat is zo gebleven. Verderop staat er een van wat ik bedoel.

Toch kende ik ook andere soorten.
In de brugklas kregen we muziekles van Nico Hermans, daar leerden we moeilijker muziekzaken. Indeling van orkesten, klassieken, mooie muziek.

Maar nog steeds hoor ik  dit  graag.

Simpel en makkelijk. Dat past me wel.
==

geweldig, zo mooi piano te kunnen spelen

Klassieke muziek,  het aankijken waard.

==

Laat

Goedenacht bloggers

De avond is alweer voorbij

wat ik nog zou willen schrijven

blijft maar even bovendrijven.

In mijn hoofd is’t nu laagtij.

Gute Nacht Freunde

Michel Boerman op 21 april 2016 11:55:

‘Gute Nacht Freunde is misschien wel de bekendste tune in de geschiedenis van de Nederlandse radio. Al sinds het begin van NOS Met het Oog op Morgen in 1976 klinkt de stem van Reinhard Mey aan het begin en einde van elke uitzending.
Reinhard Mey schreef Gute Nacht Freunde in de late jaren 60, over een van de vele avonden waarop hij met vooral muzikale vrienden de wereld besprak. Het afscheid nemen aan het einde van zo’n avond viel hem altijd zwaar.‘
=

Vandaag niets weten te bedenken

No log today, my brains have gone away
The laptop stands forlorn, symbol of empty head…
—
Dit zing ik maar het origineel klinkt beter en de tekst is dramatischer. ☻
Oud liedje dat al een paar uur in mijn hoofd zit, nu kan het eruit.
–

Mama Appelsap

Dat was een radioprogramma waar je kon insturen wat je verstond van de songteksten.
Het was vaak lachen en onwillekeurig dacht je terug aan je eigen onbeholpen woorden. Niet alleen van de radio, ook van grote broers en zussen.
Zoals dit liedje over de sierra:
‘de zuidenwind waait en er werd wat gekraaid in de serre…’
over heartache
‘harde, I hef so harde..’
over ricordate Marcellino
‘die kordate marcelino…’
Busy in the backroom (Cats)
‘I was so dizzy in de bedroom..’
Dit zijn een paar voorbeeldjes, ongetwijfeld kan iedereen dit lijstje aanvullen.
Achteraf begreep je pas waarom de grote broers en zussen krom lagen.
–
Hier een compilatie  van top 50 Mama Appelsap  
==

Marcel Amont.

Wie dit verstaat heeft een Frans oor, kan niet anders
Het mijne is te langzaam, of te traag van begrip.🙄😥

De  tekst. Best leuk.
==

De pianist en ik

Een herinnering aan de brugklas,  Für Elise   een sonate van Beethoven
Een van de oudere leerlingen speelde dit  op een jaarfeest.

Na het succes van een groepje met popmuziek waarbij de Everly Brothers ons toch al enthousiast maakte werd ik bij dit pianostukje pas echt geraakt.
De simpele melodie, de pianoklanken, en vooral de pianist, ik was  compleet van de wereld. Mijn twaalfjarige hart was gelukkig sterk, ik zou ter plekke zijn neergestort overtuigd als ik was van de liefdesverklaring die de pianist me hiermee bracht.
Alle andere meiden dachten dit ook gezien het overdonderende applaus maar daar zat ik niet mee, op die leeftijd verwacht je niets, ik zou niet eens  hebben geweten wat.
Na afloop was het schooljaar ten einde en ik zweefde naar huis.
–
Later hoorde ik dat het stukje weliswaar eenvoudig klinkt maar moeilijk was om het met gevoel te spelen.
Dat had ik natuurlijk al begrepen.
=

==

Accordeon?

Kermis en boerenbruiloften.
Circus Renz is leuk en in Parijse zomerschemer is een  musette romantisch maar dan heb je het wel gehad. Dacht ik.
Moet je dit eens beluisteren Libertango Berlin
Mocht het intro te lang duren ga je door naar ongeveer 3½ minuut.
Machtig, samen met het orkest.
Daar te zitten, vooraan, moet fantastisch zijn.
—
Tot morgenavond.  Hoop ik. ☻
==

Nieuwste van de Stones

 Living in a ghosttown

Ik dacht aan OMANIDO maar ik geef toe dat ik ook wel zo vitaal zou willen zijn.
Kwestie is: ik kan niet zingen.
==

Coronars avant la lettre

Crooner
Veel heb ik er aangehoord, door een van de zussen die stapel op ze  was en van mijn Elvis niets moest hebben.
Dean Martin, Roy Rogers, Frank Sinatra e.v.a.

Toen begreep ik het niet. Ik dacht dat croonen zoiets was als kreunen maar dat haalde ik er nooit uit.
Als we zelf kreunden om een bezeerde knie noemde diezelfde zus dat ‘janken-om-niks.’
Zo ging dat.
Later waardeerde ik ze, niet allemaal maar er zaten best aardige liedjes bij, sentimentele  ballads als deze bijvoorbeeld,  Devil woman  van countrycrooner Marty Robbins
Luister en kreun ze.
==