Traag reageren, dan weer helemaal niet, beeld was niet optimaal.
Naar de instellingen gekeken, die stonden goed.
Ik zette hem uit.
Later nog eens geprobeerd. Er was niets verbeterd, integendeel, hij leek te slapen, zo sloom liep alles. Ook hoorde ik gezoem. Opnieuw zette ik hem uit.
Zojuist weer gekeken.
Nu was de situatie ernstiger, het liep uit de hand.
Het reutelde, pruttelde, steunde en tenslotte kwam dit beeld↓
Mijn outlookaccount is geblokkeerd.
Er is ‘unusual activity’ opgemerkt. Bij mijn weten heb ik 1, zegge één mail verzonden met een verkeerd adres. En na een foutmelding opnieuw verstuurd met de juiste url maar het was al te laat, account blocked.
Maar ja, wie weet hebben microspeurneuzen andere narigheden ontdekt.
–
Heropenen kan. Via een code, per telefoon of een ander mailadres maar je moet hoe dan ook wachtwoorden invullen, kwijt of niet.
En die heb ik verstopt op een speciale en veilige plek, op de huisvrouwenmanier: nergens meer te vinden.
Ik ergerde me groen en geel en begon opnieuw.
En wéér kwam, na aanvinken van ‘wachtwoord vergeten’ de vraag, ‘vul hier de gebruikte passwoorden in’. Die ik NIET HEB.
Na de derde keer ben ik gestopt. Eerst afkoelen, morgen ga ik wel verder.
Het moet een blinde vlek zijn, van microsoft of van mij. Waarschijnlijk het laatste, ik heb weinig geduld meegekregen.
Ondanks mijn laksheid wind ik me op over iets wat ik niet meteen snap dus vaak.
Zucht.
Had ik maar een vak geleerd.
==
Ook oeroude, in oorspronkelijke vorm. Op de typemachine en enkele handgeschrevene, gescand. Waarschijnlijk was ik te lui om ze over te typen.
Grappig om terug te lezen. Het overdadige gebruik van bijvoeglijke naamwoorden; de overdreven uitleg, bang niet begrepen te worden. Ach gut, dacht ik, en zoiets stuurde ik zonder gene naar wedstrijden. Bloos achteraf. Lef berustte op onnozelheid.
Eén stukje werd in de schoolkrant geplaatst van dochter, met verbeterde tikfouten en al. Ze waren al blij dat tenminste één ouder interesse toonde.
