Er zijn boeken die je nooit vergeet.
Er zijn er ook die je herleest alsof het een nieuw exemplaar is, je hebt de complete inhoud vergeten. Te vlug gelezen of de helft overgeslagen.
Daar tussenin staan de ‘o ja’s‘, zodra je ze open slaat herinner je je het weer, of je herkent gaandeweg het verhaal.
De laatste categorie komt het meeste voor. Waar het aan ligt weet ik niet. Het zijn niet allemaal slechte boeken, integendeel, er zijn heel goede bij.
Zouden het de onderwerpen zijn waar je op uitgekeken raakt? Ik weet nog dat ik na ettelijke Arendsogen mijn broer verzocht op een ander genre over te stappen, ik werd die brave Bob Stanhope met zijn edele Indiaan spuugzat.
Zo verging het me ook met de Tweede Wereldoorlog, Holocaust, Emancipatie, James Bond, Midden-Oosten, Gezondheid en aanverwanten, Huwelijksgeluk en heel veel andere items die weliswaar erg belangrijk zijn maar waar je niet teveel van moet lezen. Wanneer je jezelf overvoert gaat het eten je tegenstaan.
Een andere mogelijkheid is een gebrekkig geheugen. Wie weet mankeert er het een en ander aan of ben ik kort van boekenmemorie. Misschien bestaat er een te klein onthoudreservoir, zoiets weet je zelf niet en naar een neuroloog ga je niet want god weet wat die ontdekt wat je juist niet wil weten.
–
Het is geen punt waar ik wakker van lig. Ik vraag het me alleen maar af.
–