film

Film. Film??


Geloof het of niet: ik ben naar de film geweest. Net terug.
Onverwachts belde iemand die vroeg of ik meeging , ze wilde niet alleen en om me te paaien stelde ze een hapje en glas voor na afloop. Ze weet van mijn ongeduld voor films.
Ik heb me nog vermaakt ook.
De titel was Tulipani
Het gaat over een Zeeuw in Italië in de jaren vijftig, liefde en dood, omkoping en meer.
De recensies zijn niet allemaal erg lovend maar ik vond het een schattig verhaaltje. Weet ik veel.
De vijf of zes kwartier heb ik moeiteloos uitgezeten, zelfs de te voorspellen scènes vond ik te pruimen.
Ik kan er nog steeds niet over uit.
Bertus naar de film.
De laatste die ik zag kan ik me niet eens herinneren.
Hoe bestaat het.
=

Fragment René van ’t Hof

https://youtu.be/8cPD0pHYABg
Uit  café lehmitz
Gekozen door Romana Vrede in zomergasten     (VPRO  Janine Abbring).
–
Ik kende het fragment maar dacht nu pas terug aan iemand die vergelijbaar gedrag vertoonde.
Hij handelde niet zo uitgebreid maar in wezen deed hij precies hetzelfde. Zijn ongegeneerde manier van eten, kleedje vouwen en gladstrijken enzovoorts, alles of hij alleen op de wereld was.
Het was onprettig om aan te zien, aandoenlijk en irritant tegelijk temeer omdat hij een helder verstand had. Je dacht dat hij zich allerlei dwangmatige aanwensels eigen maakte, het typische gedoe van iemand die te lang alleen woont en te weinig onder de mensen komt.
Het ging verder dan dat, bleek later..
Wat het dan wèl was?
Dat zijn we nooit te weten gekomen.
.