–
Op Facebook had ik een stuk of wat prettige contacten die zinnige en/of humoristische berichten plaatsten.
Gaandeweg kwamen er andere bij en weer andere. Sommige wees ik af maar je kon er niet altijd onderuit. En daarmee kwam ik af en toe in een circuit van zwijmelarij.
Wie kent ze niet, de bulk aan poesjes en eendjes en beertjes en reddende hamsters, schattig hoor maar de eigen katten waren me liever en gezelliger.
Een paar zijn echt aardig, je wordt er alleen zo gaar van. En ook lacherig terwijl je niemand wilde beledigen. Zie onder.
–
Een willekeurig fotootje. Je kunt er een animatie van maken (ik niet), een zoet muziekje erbij doen en een tekst onder laten lopen:
‘Het verdrietige cosmeaatje, alleen en verlaten in een eindeloos stenen landschap, zoekt en krijgt troost van een bejaard blad dat liefdevol het bloempje beschermt. Samen trotseren ze weer en wind tot ze vervliegen. Trouw tot in de dood.
Wat is de natuur toch mooi en wreed tegelijk.’
En je hebt een fb-berichtje dat een boel like-jes krijgt.
Ik zie de antwoorden al voor me.
‘Prachtig, dankjewek voor het delen.’
‘Mooi zeg, fijn dat je dit plaatst.’
‘Heerlijke natuur die zichzelf oplost; waarom wij niet?’
‘Dit is genieten!’
‘ach, dat arme bloemetje…’
‘Zo lief van dat blad…’
‘Zo ontroerend meis, je weet me te raken. Dank je.’
‘ja heel mooi van dat bloemetje dat blad ook’
‘En zo poétisch…..’
‘precies, net een gedicht’
‘Hepput gedeeld’
‘Schitterend, jij hebt oog voor kunst…’
enzovoort.
Het is niet de voornaamste reden dat ik fb verliet maar speelde zeer zeker mee.
–
BERTJENS 