‘Flavanolen zijn vooral gunstig voor de bloeddruk en hebben dus ook een beschermende invloed op je hart. Je vindt ze o.a. in chocolade.’
Dit is in het kort wat ik het liefste lees: over gezond voedsel wat ik lekker vind. Of andersom, klinkt nog beter, lekker is gezond.
Chocola in alle vormen, maten en merken.
Ook van aardappelen houd ik, een goed en smakelijk product dat je op diverse manieren kan bereiden. Patat .
Voor brood geldt hetzelfde zij het in niet zoveel gerechten. Tosti’s.
Eieren. Hmmm, kluts, bak, kook, roer en ze smaken overal bij. Versierde omelet.
Biefstuk. Lekker plat, flinke dot roomboter, peper en zout, donkerbruine bakrandjes en roze van binnen, champignonplakjes eroverheen.
Groentes. Kleine tuinboontjes tyrolienne. Capucijners met vetspekruitjes, mosterd en cocktailaugurken. Gestoomde worteltjes met een verkruimeld bouillonblokje. Sperciebonen in…..
Een oneindige lijst en ik zit nu al te watertanden.
Helaas valt of staat de gezonde invloed met één belangrijke toevoeging:
NIET TEVEEL.
Dat is nou juist het moeilijke.
==
eten
Pannenkoek XXXXXL

Zodra het woord viel riepen een paar jongens steevast ‘dan moet je onze broer hebben, hij kan er makkelijk vijf op. En meer.’
Niks bijzonders, vond ik, dat aten wij ook.
Tot ik zag hoe hun moeder ze maakte.
Voor elke koek maakte ze een kom nieuw beslag, brak er een ei in en roerde er boter door. Ze deed er nog iets in maar ik kwam niet aan de weet welk ingrediënt, haar eigenste koksgeheim. Het ging in een enorme koekenpan met nog meer boter en werd deskundig gegaard en gebruind, met de deksel omgedraaid en nog even gebakken.
Soms gingen er rozijnen in, of schijfjes appel.
Het resultaat was een centimeter-dikke koek die royaal over het bord hing, daarover werd nog iets zoets gestrooid of gesmeerd.
Met mijn zuinige Hollandse afkomst bekeek ik het met ontzag, mijn moeder had het ding waarschijnlijk in een dozijn punten gesneden en er nog het Angelus voor gebeden ook.
En inderdaad, de broer zou er zeker vijf opeten als zijn moeder het had toegelaten.
Later hoorde ik dat het typisch plattelandskost was van vroeger.
Of dat waar is weet ik niet, ik bleef het liever op mijn eigen manier doen.
=
Koken
We eten Chinees, als ik hem gaar kan krijgen.
Of Frans, al is hij wat mager.
Misschien Brits? Slaap ik vannacht wel op de bank.
Een Kapsalon zou er ook ingaan, staan nu toch leeg.
Scheermessen dan? Nee, te gevaarlijk in je lijf.
Krabben lusten we al zéker niet, ze bloeden zo.
Bij Mexicaantjes zit je met taaie sombrero’s.
Pffff.
….
Ik geef het op.
En ga voor een omelet, uitsmijters lijken me een te taai volkje.
==
Vegetarisch, flexitarisch, pescotarisch of toch maar veganistisch?
Het woord pescotariër is nieuw voor me, het is iemand die geen vlees maar wel vis eet.
Zie vegetariër of veganist

Zoals wild uit oerwouden, bushmeat.
Het schijnt niet gezond te zijn zie link Joop onder artikel
en ook slecht voor het behoud van de dieren kennislink
—
Vreemde dingen eten deden we toen we jong waren en sterkere magen hadden
–
==
Bitterkoekjespudding
Bladerend in een oud kookboek kwam ik dit toetje tegen uit mijn kindertijd. Van een simpel recept.
Natuurlijk proef je het meteen weer, je ziet de puddingvorm (een vis), mag de pan weer uitlikken, ruikt de vanille..
Het water liep me in de mond.
Ik aarzelde maar even en begon er aan.
Custard. Suiker. Vanillesuiker. Melk.
Jammer dat ik niet de originele bitterkoekjes kon vinden, die met amandel – bestaan ze nog?- maar vooruit. Bakkers gebruikten ook witte bonen voor amandelspijs dus is nep-bitter goed genoeg.
Verlekkerd roerend en kloppend bracht ik de pudding tot stand, suikerde hem af en zette hem koel.
Vanavond kon ik hem proeven.
Het was hemels. Die geur, de smaak. De bitterkoekjes.
Dat een mens blij kan worden van zo iets eenvoudigs. Het zal jeugdsentiment zijn.
—
ps
Hoe Moe de vanillesmaak kreeg is me niet duidelijk, ze deed iets met stokjes.
==
Duivels rundvlees.
Teruggevonden na lang zoeken.
Af en toe een vleesgerecht op tafel, heerlijk.
Ingredienten
500 gr magere runderriblappen
1 ui
2 tenen knoflook
2 eetl sambal manis
1 eetl kerrie
½ dl ketjap manis
1 blikje tomatenpuree
2 dl kokosmelk
Bereiding. Oventemperatuur 180 º C
Snij de runderriblappen in gelijkmatige stukjes en strooi er versgemalen peper en zout over.
Snij de ui in grove stukken.
Smelt in een braadpan een klontje boter en voeg een scheutje zonnebloemolie toe.
Bak de runderblokjes bruin en neem ze uit de pan. Fruit in dezelfde pan de uien en doe het vlees er weer bij.
Voeg de kerrie, sambal en fijngehakte knoflook toe en bak dit mee.
Doe de tomatenpuree erbij en als deze warm is, mogen ook de sojasaus en kokosmelk erin.
Laat 3 à 4 uur in de oven gaar stoven met het deksel op de pan.
Het vlees moet zacht en mals zijn.
Lekker met rijst.
Zet drinkwater klaar of iets anders verkoelends.
Eet smakelijk.
==
Uitgelezen 2
Vandaag verse asperges bij de warme maaltijd, eenl ekkernij waar avondlijk gesnaai niet tegenop kan. Man, wat is dat lekker.
De viskraam stond er ook, ik twijfelde tussen een broodje haring en een gebakken vis. De haring won.
Het was een smakelijke dag.
Zie je, zonder leeswerk valt heel goed te leven.
==
Hoe later de avond hoe dieper de gedachten.
Jammer dat ik niks meer te snaaien heb.
Een enkel blokje kaas.
Zal ik een broodje smeren? Paar aardappels schillen?
Beter van niet.
Wat zal ik morgen eens koken?
Er zijn nog paprika’s en uien, misschien wat roosmarijn erbij, weer eens wat anders.
Of die Turkse kruiden, ook lekker.
Stom dat ik die komkommer al op heb.
’n Pistoletje zou er ook wel in gaan
met ham of salami en er is nog wat brie,
lepeltje bearnaise eroverheen. *watertandend*
En er staat nog….
…effe flink zijn Bertus.
Oké.
Ik neem een appel.
Het is toch al bijna bedtijd.
==
Vandaag vier ik woensdag
Maandag, dinsdag en morgen donderdag.
Dat heb ik extra ingesteld, dagelijks de dagnaamdag in ere houden.
Nu word ik elke morgen handenwrijvend wakker: ha, zaterdag, gezellig. Of vrijdag.
Wat zal ik es koken, vraag ik me dan af. Iets wat ik lekker vind natuurlijk want dat is een groot voordeel van alleen zijn.
Toegegeven, het feest beperkt zich voornamelijk tot de maaltijden maar het idee is niet slecht.
Gister had ik als verrassing een cassave, nooit eerder geproefd en heel smakelijk. Vanmiddag gewoon sla dan is de feestdonderdag dubbel goed. Ik weet nog niet wat ik ga maken, misschien niks en smeer een broodje met dikke lagen spread en jam. Traktatie. Ongezond dus driemaal smaakwaarde.
Vanmiddag schonk een kennis Marocco Mind, Minty Morocco, een van mijn lievelingstheesoorten. De smaak is dun maar de geur fijntjes.
‘Vier jij ook woensdag?’ vroeg ik.
Ze keek me aan. ‘Wa hedde gij nou weer?’ Ze neemt me niet altijd ernstig.
We lachten wat en dronken genoeglijk samen.
Intussen bespraken we de laatste sterfgevallen, ze woont tegenover het verzorgingstehuis en weet alles van gezondheidsperikelen.
Een reden temeer om van het leven een feestje te maken.
Behalve van de zondag. Die telt niet mee.
Als kind vond ik het al een rotdag en nog steeds.
Hoogstens goed genoeg voor een pistoletje met kaas.
==
Feesteten?
Nergens aankomen, dan kom je nergens aan.