Sterk zijn.

Vanmorgen moest ik ergens heen en haalde op de terugweg meteen een paar  weekendboodschappen. Dan heb ik die vast binnen, was mijn gedachte. Genietend winkelde ik van broodbeleg naar kaas naar diepvries en verder.
Niet zo verstandig.
Bij het opbergen van de artikelen kreeg ik kwalijke ideeën.
Zal ik dít vandaag eten? Ziet er zo lekker uit. Of toch maar bewaren?
Straks een chocolaatje bij de koffie? Of twee? Waarom eigenlijk niet?
Visioenen van feestmaaltjes doemden op.
Stop! Blik op oneindig en doorgaan met opruimen.
Goed, dat deed ik.
Vanmiddag een paar koppen thee gedronken met het beeld van die chocola op mijn netvlies,  hunkerend nam ik slok na kale slok.
De afbakbroodjes boden dezelfde film terwijl ik een gewone tosti roosterde.
Enfin, ik ben de dag veilig doorgekomen.
Nu staat er een kopje thee naast me terwijl af en toe een fles zoete wijn door mijn hoofd flitst. Eventueel is er ook nog bier.
Stop, wees sterk!
Van de andere kant, als ik nou één glas neem met één chocolaatje of één luxebroodje  met kaas-ham-brie…
….dan heb ik die vast binnen.
Zou dat de onderliggende gedachte zijn?
==

Tja…

Met een doos vol boodschappen loop ik de supermarkt uit.
Ik zet hem zolang op de grond en schuif intussen het karretje in waarbij ik tegen een jonge vrouw opbots.
‘O sorry,’ zeg ik,  ‘ik moest even op mijn doos letten.’
Ze kijkt bevreemd op. Ikzelf verschrikt.
En meteen weer voor me.
Wat moest ik anders.
=

Boodschappen verkeerd

Vanmorgen vroeg boodschappen gedaan zodat ik de rest van de week zonder wroeging op apegapen  kan liggen.
Het ging me voornamelijk om tomaten en kaas, misschien een paar ijsjes.
Onderweg maalde het mantra in mijn hoof: kaastomatenijsjes, kaastomatenijsjes, kaastomatenijsjes.
–
En waarmee denk je dat ik thuiskwam? Met van alles maar zonder k-t-ij. Zoals me al honderden keren overkwam, verdorie.
Terug gaan wilde ik niet.
Bij koelkastinspectie vond ik nog een hompje kaas en anderhalve tomaat. En een paar miniroomtoetjes met maracuja. Die kan ik een kwartiertje invriezen, dan lijkt het ook op ijs.
Met de kaas en tomaten ga ik op rantsoen, dan maar een beetje opletten, dacht ik flink.
Ik neem drie dagen één dunne plak, langzaam eten met kleine  hapjes, voorzichtig doorslikken…
Ach gut 😫.
Morgenochtend nogmaals naar de winkel.
=

Boodschappen voor morgen

Het is pas tien uur, nog vroeg genoeg om een patatje te bakken.
Maar er zijn geen aardappelen.
Of om een broodje met iets lekkers te maken
Niets lekkers in huis.
Koekje misschien?
Trommel is leeg.
Een glas wijn is ook goed.
Helaas.
Biertje dan maar.
Idem.
–
Ik bekijk alle blikjes fris van voor de crisis.
Nee… zonder suiker ook nog, jèk. Dat de jongelui dat lusten.
Grenadine?
Melk?
Ik neem een kop koffie.
Altijd lekker.
=

Boodschappen aan huis

Heeft iemand ervaring met picnic ?
In ons gebied bezorgen ze (nog) niet maar ik ben er nieuwsgierig naar, voor het geval ze hier ook langs komen. Een voordeel is dat je al voor € 25 kunt bestellen, ideaal voor een alleenstaande. Vrij bezorgen, alleen statiegeld wordt berekend. Bijna te mooi om waar te zijn.
AH voldoet ook prima maar de eisen liggen daar wat hoger: minimaal bestelbedrag  €50 en niet alle dagen vrij bezorgen. Wel ontzettend aardige bezorgers die de spullen tot in de keuken brengen.
Maar ja, het is de enige die hier aan huis bezorgt, dan heb je weinig keus.
==

Raad het plaatje

Hèhè, een heel gedoe met volle tas en mandje en dan nog naar de bakker.
Opgelucht komt ze thuis.
Gauw de boodschappen opruimen en doorgaan met het boek.
Er flitst een beeld door haar hoofd, ze drukt het meteen weg.
Zo. Het brood hier, aardappelen daar, dan had moeder het toch maar goed bekeken met een kruidenier-aan-huis.
Opnieuw schiet het beeld voorbij, vlug het boek pakken. Of de ramen doen?  Iets om handen hebben is beter.
Ze vult de emmer, pakt spons en trekker. Ziezo, dat lucht op.
Straks meteen de vloer maar even en – het beeld doemt weer op. Met moeite drukt ze het weg.
De vloer is nog best schoon. Toch maar het boek?
Haar maag speelt op, hoe laat is het eigenlijk? Half vier al? Ah, bijna kooktijd.
Nogmaals verschijnt het beeld. Ze verzet zich tegen, even maar.
Dan geeft ze zich over en haalt het luxebroodje tevoorschijn.
Kan nog net voor de anderen thuiskomen.
=