opruimen en lezen

Wat heb je met je boeken gedaan, vroeg iemand.
‘Netjes hè,’ reageerde ik enthousiast.  Ik had alles rechtgelegd en volle  dozen naar boven gebracht. Het oogt een stuk beter.
Ze keek nog eens. ‘Lijkt me lastig, nu zie je de titels niet meteen.’
Ze heeft gelijk maar je moet wat als je te weinig kasten heb. Er staan twee rijen achter elkaar, nu zie ik tussen smalle stapeltjes ongeveer welke dat zijn en achterin op de bijna onderste plank staan alleen oude pockets uit het jaar nul.
Ik ben er tevreden over al was het een langdurige klus.
Trouwens, ik vind het niet erg om te zoeken, dan lees je meteen weer een bladzijde hier en daar of een compleet hoofdstuk, zoekt het spannende gedeelte op, enzovoorts.
De meeste dingen haal ik toch al door elkaar dus waarom niet een paar verschillende verhalen.
Maar ik geef toe dat er nog wat dozen of kistjes gevuld moeten worden, alles wat meer dan vijf keer is gelezen kan weg.
Behalve de boeken die ik na tien keer opnieuw ter hand neem en een paar die me blijvend boeien en enkele die ik nog maar één keer las en…en…en…
Ja, zo blijven we aan de gang.
Het is goed genoeg.
==

Bieb bieb hoera

Per 31 augustus

• Maandag: 14.00 – 17.00 u
• Dinsdag: 14.00 – 17.00 u
• Woensdag: 14.00 – 18.30 u
• Vrijdag: 14.00 – 17.00 u.
  Bijna zoals het was.
  Voldoende om mijn eigen  uitgekauwde boekenkast met rust te laten en nieuw werk te lezen, te lezen, te lezen,
  te lezen…
  ===

 

 

Sommige oudjes doen het nog best

De afgelopen weken ben ik weer in de boekenkast gedoken om ruimte te maken.
Tja, dan ga je eerst even zitten met een  ‘o jaaa’ bij sommige boeken.  Opruimen schoot niet op, vier stuks legde ik apart om te herlezen en ik moet zeggen: oud is menigmaal nog steeds goed. In schrijven dan.
Jan de Hartog (De Kapitein) is taai maar schrijven kon hij.
Milan Kundera (De ondraaglijke lichtheid van het bestaan) leest beter en de titel is ronduit schitterend.
Greg Bear  (Aambeeld van Sterren, sf) boeit nog steeds, meer dan Asimov.
J.B. Priestey (Een straatje in Londen) las ik al honderd keer. En nu weer.
Nog even gebladerd in de Christie’s, Mankells, Ludlums, Grishams, en meer van dat, best goede auteurs maar ze trekken me niet meer. Ze nemen zinloos veel plaats in.
De eeuwige vraag is opnieuw – wat moet ik ermee- dus blijven ze staan.
Net als Palmen, Pfeijffer, Gort, Siebelink, enzovoorts enzoverder.
En dan de verstandige boeken, kook-  handwerk- en andere vreselijkheden. Wijzer werd ik er niet van, nee dan strips. Flippie Flink bezorgt me dagenlang een goed humeur.
(Ik heb er maar 1 album van, helaas)
–
Een boekenkast is vergelijkbaar met een vliering, garage en zolder,
je wilt ze opruimen, bent er een lange middag zoet mee en uiteindelijk mag niets weg.
Hoogstens wat opgeschoven.
==