Elke avond kijk ik onder bed voor ik ga slapen. Ik vraag me af hoe ik zou reageren als er werkelijk iemand lag.
Terugveren in bed?
Gillen?
Schelden?
Staren?
Hallo zeggen?
Bibberen?
In zwijm vallen?
Daar moet ik toch eens over nadenken.
=
bed
Over het bed
Ik verlang naar mijn bed.
Nee, niet omdat ik als bejaarde na twee ommetjes op apegapen lig.
Ook niet door krammenakkigheid noch door de versuffing die door sommigen automatisch aan ouderen wordt gelinkt.
Het is simpelweg het schone laken, kussensloop en dekbedhoes.
Een van de dingen die ons zelfs in zorgelijker jaren tevreden stemde. Fris beddengoed, in de buitenlucht gedroogd, deed ons verzaligd in slaap vallen.
Je zou voor minder je bed opmaken.
Daar aan terugdenkend verlang ik naar mijn bed.
–