Wie A zegt…

..moet ook B zeggen
zei ik ooit tegen iemand.
Bleek hij het alfabet niet te kennen.
Hoe moet je dit dan uitleggen?
=====

Kort Nieuws.

Business Insider: Tweede gat in de zon.
Het ziet er maar smerig uit.

—
Telegraaf: Nog altijd geen inzicht op warm en zonnig lenteweer.

Alsof dat nieuws is.
–

Volkskrant: Hoe mannelijk is de midlifecrisis eigenlijk?
Ze groeien er wel overheen.
—

AD: Directeur gebruikt bedrijfscreditcard privé

Het leven is ook zó duur.
—

Parool: Hoe vergaat het Ajax, Feyenoord, PSV en AZ na de interlandbr…
Volgens mij gaan ze voetballen.

—

Trouw: Jonge mensen gaan opvallend vaak naar het museum
Alles beter dan de verhalen van opa en oma.
—

NRC: Oud-president Bolsonaro keert terug naar Brazilië
Lulb.
—
Reformatorisch Dagblad: Het roer van Rutte IV moet om maar hoe weten de coalitiepart…
Iene-miene-Rutte…
–

Nederlands Dagblad: ‘Behoudende kerken zijn anders gaan denken over de klimaatcr…

Bidden blijkt niet voldoende.
–

RTL Nieuws: Waarom je na het opstaan niet meteen je bed moet opmaken
Duik er liever meteen weer in.
–

Metro: Prijslokkertjes van reisaanbieders zijn vaak misleidend:

Leen een fiets.
–

Zakelijk Dagblad: Ondernemer en nog geen website? Ga zelf aan de slag!

‘Oh, U weet niet wat Internet is?’

–

Zakelijk Nieuws: Wilt u geld schenken aan een kind boven de veertig jaar? …

Liever ontving ik het twintig jaar eerder.
-===

 

Die goeie ouwe weerwolf.

Bij het vorige bezoek klaagde hij over zijn kunstgebit.
Vanmiddag stond hij opnieuw voor de deur, deze keer  kwam hij gezellig een glaasje drinken, zei hij.
Prima, ik zette een fles rood voor hem neer en vroeg hoe het met hem ging.
‘Niet best…’ begon hij.
Het gezellige glaasje bleek een smoes, hij wilde zijn nieuwste gebrek laten bewonderen.
Dat heb je met alleenstaande bejaarde wolven, aandacht en zo..
Nou ja, een beetje luisteren is niet erg.
Hij moest geholpen worden, begon hij.
‘Nu pas??’ vroeg ik  lacherig.
‘Niet zo flauw doen Bertjens, ik heb een echt mankement. Mijn
rug werkt niet goed meer.’
‘Echt waar? Dat moet akelig zijn, heb je er veel last van?’
Hij barstte los.
Struikelen, vallen, lopen met een stok, uitgelachen worden, onvriendelijke mensen, sadistische artsen, een en al bittere ellende. Ik werd er beroerd van. ‘En wat gaan ze er aan doen?’
‘Ik krijg een paar nieuwe wervels.’  Toch wat trots.
‘Goh,’ ik was onder de indruk, ‘dat ze dat kunnen.’ En dacht aan wat we leerden op school: ruggenmerg, zenuwbanen naar de hersenen vv, en meer vreselijkheden. Hopelijk had ik het mis.
‘En,’ sprak hij optimistisch, ‘dan ben ik weer de oude’.
Ik kon het niet laten: ‘op je kunstgebit na.’
Hij verschrompelde meteen, zag ik spijtig.
We zwegen paar minuten.
‘We worden oud, Bertjens.’
Ik knikte en dacht aan de versleten heup.
‘Laten we er nog eentje nemen.’
‘Proost’.
==

ZIGGO meldt:

…1 juli 2023 passen we …… inflatiecorrectie toe ….. maandbedrag wordt dan 6,75 meer. Op de factuur van juli zie je het terug….. Er staat een verwijzing naar het gemiddelde CBS inflatiecijfer van vorig jaar. –

Het zal wel kloppen  maar toch, een verhoging van zo’n kleine 10 %  vind ik veel.

De duurdere boodschappen accepteerde je, energiegedoe ook, allerlei  dingetjes, je moest wel.  Zelfs de krukken die ik straks een paar weken nodig heb bij de vernieuwde heup zijn niet meer te huur, alleen te koop.
Denk je alles te hebben gehad ,  krijg je  dit nog. Ergerlijk.

Straks
worden
we nog
van de
armenkas
begraven.
======

 

De lange leegte.

Hier kom ik op door een herinnering die me te binnen schoot bij het struinen in de kasten. Ik zocht iets voor de lekkere trek, mijn maag snakte.

Zoals de situatie in de tienerjaren, ik zou doorlopend kunnen eten.
Lekkere trek telde toen niet, dus vroeg ik aan mijn moeder ‘Wanneer gaan we eten? Ik ben helemaal hol van binnen.’

Waarop prompt iemand antwoordde ‘De Lange Leegte’,  ik weet niet meer welke broer of zus.

Er werd keihard gelachen. Een beetje zurig lachte ik mee, ik wàs ook lang en hàd een lege maag maar voelde me behoorlijk voor de gek gehouden.
Pas later zag ik er de grap van in.

–
Later hoorde ik dat het de naam was van een voetbalstadion in Veendam.

Of dat iets terzake deed weet ik niet. Nog steeds niet. Misschien kwam het woord van pas.
We woonden in NH, hadden niets met Groningen.
====

Van Pukkie tot Puk

Pukkie is een onooglijk teckeltje.
Niettemin voelt hij grootse daden in zich opwellen bij het horen van buurvrouws klaagzang. Haar weeklachten raken hem diep.
Jankend van medeleven trippelt hij in de gang heen en weer tot ergernis van zijn baas.
‘Wat een vervelend gedoe,’  foetert de laatste tenslotte, ‘moet je echt zo nodig? Ga dan maar,’ en zet de deur open.
Opgelucht vliegt Pukkie naar buiten, snuffelend langs schroeiende sporen vindt hij tenslotte het klagende buurvrouwtje. Haar dankbare blik ontroert hem en met overgave verricht hij een van zijn allergrootste kundigheden.
Trots keert hij huiswaarts.
Heroïsch loopt hij de inrit op, kop omhoog, verwaand rondkijkend
Zijn baas kijkt hem verwonderd aan.
‘Je bent gegroeid…’
==

Misschien plaatste ik dit al eerder,  sla het dan maar over.
==

Rijmen.

Er was eens een  dame in Brabant
die wilde zo graag eens een knaagtand
zij zocht her en der
zag mooi en vulgair
en vond hem bij Jansen van Braakland.
–

Zij  knaagde zich in, in een kraakpand.
greep doorlopend in hare draagmand
naar noten en botten
totdat ze tenslotte
naar’t hospitaal moest voor een maagband.
–
Toen weende zij luid in de Klaagkrant
“wat moet ik nou met deze plaagrand
ik zal me gedragen
ga stoppen met knagen
en koop me dan liever een haarband.”
===

Bendurweer.

Bijna.
Morgen ga ik weer bloggen.
De pols doet het heel aardig, het was geen zware kneuzing, en een paar vingertoppen schrijnen nog doordat ik mezelf opving. De straat is hard voor vrouwenhanden.
Alle ingekomen berichten ga ik niet meer afhandelen, dan zou ik een secretaresse moeten aannemen en zoveel geld heb ik niet.
Denk niet dat het desinteresse is, het is gewoon teveel.
Wat vanaf vanavond binnenrolt doet weer mee.
Tot morgenochtend, schattebouten.
==

Pauze.

Toch al wat kouwelijk en niezerig, nu ook gestruikeld.
Niet dat ik zwaar gehavend ben maar een lastige pols houdt me even stil.  Het typt niet lekker.
Zo gaat dat soms,  plotseling overkomt je zoiets.
Je begrijpt: ik ben ontzettend zielig en lijd liever in stilte.
Tot over een paar dagen.
==

Vraagje

Heel lang geleden las ik een boek over de Britse koninklijk familie.
Het gezin was afgetreden of afgezet en woonde vanaf dat moment in een eengezinswoning. In een doodgewone wijk.
Een intrigerend gegeven.
Ik weet niet of het een roman was of als satire bedoeld.

Door gezinsdrukte kreeg ik het niet uit en vergat het. Tot jaren later.  Her en der vroeg ik het maar niemand kende het boek, ook in de bibliotheek niet.
Op Internet vind ik het niet, onder verschillende noemers geprobeerd.
Mijn vraag is:
Kent iemand dit boek of schrijver/ster,  misschien een artikel over dit onderwerp?
===