Schatzoeken

Een oude, stoffige Menora stond hier al dertig of meer jaren op de vliering.

Gekregen van iemand, ik weet niet meer wie.

Een ‘kenner’ beweerde  dat het echte kunst was, van brons. Zeer waardevol, er stonden inscripties in die te lezen zouden zijn na het reinigen.

Ach gut.
We vergaten het.
Tot hij nu weer tevoorschijn kwam en ik het eens beter bekeek.
—

Brons? Tja. Het groenigs, dat ik zag in de kaarshouders, deed me eerder aan koper denken. En er zit hier en daar een gaatje in.

De ‘inscripties’ lijken verdacht veel op slordig giet- of smeedwerk,  bobbelig en niet afgewerkt, de kaarsopeningen zijn ongelijk.
Misschien dat het gewicht van belang is, het ding weegt maar liefst 1,8 kilogram, terwijl hij slechts 24 cm hoog is. Verzwaard voor de verkoop?

Hij staat nu te weken in de olie, ik hoop de schroef -die tussen voet en houder zit- los te krijgen.
En daar een schat te vinden.

En anders maar niet.
==