Moeder aarde vertrekt. Een tegennatuurlijk verhaaltje.

bertjens

aardehuman-65931__340
‘Daar gaat ze, daar gaat ze, kijk nou toch.’
‘Praten we almaar over emigreren,  over de betere planeten, superklimaten, verderdenkende presidenten, sociale ruimtes, manen met mooiere mannetjes, luxere raketten en weet ik veel…
geeft zij er zelf de brui aan.’
‘Eigenlijk wel logisch, ze kon geen goed meer doen. Van mens tot lucht en alles ertussenin, het is vervuild, te koud of te warm, alsof het haar schuld is.’
‘Nou je het zegt, best zielig.’
‘Ja.’
‘Maar..
…wacht eens,  wat moeten wij nou? We staan  op een loos platform in de lucht, in het niets, o god, help nou toch, waar kunnen we naar toe? waar zijn de tenten?  we gaan er aan, mammie, denk aan je kinderen,  is dit je wraak?’
–
MA hoort het gejeremieer.
‘Bekijk het maar,’  mompelt ze en versnelt.
===

31 gedachten over “Moeder aarde vertrekt. Een tegennatuurlijk verhaaltje.”

  2. Mooi verteld. Ook het beeld van een platform waarop de wereldbevolking het vertrek van MA gadeslaat, alsof ze een trein was. Waar dat platform zich bevindt doet er niet toe. Er is geen overkapping. Alleen handenwringende leegte en, prachtig woord, gejeremieer.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Ik geef de moeder groot gelijk. Ik was allang vertrokken als ik haar was. gejeremieer, zo dat is lang geleden dat ik dat woord heb gehoord. Heerlijk, die stoppen we bij de vergeten woorden. Ik ga kijken of ik die eens vaker kan gebruiken. Er zijn zat mensen die het doen.

    Love As Always
    Dimario

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Ik heb er een beetje genoeg van. Het brengt geen aarde aan de dijk, integendeel.

    Maar als moeder aarde het afbolt, heeft ze toch alle energiemeters mee. Dat scheelt ook al een hoop gezeur op dat loos platform.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Het gaat een keer mis en dan kan niemand het navertellen ….. denk ik. Ik kan mij daar nu geen zorgen over maken….. maar ik doe wel mijn best om moeder aarde niet teveel te belasten met vervuiling e.d., maar ja…… zolang ik leef adem ik en stoot ik stoffen uit die niet goed zijn. Maar ik voel geen angst om wat er misschien ooit zal gebeuren, ik kan het toch niet tegenhouden.
    Mijn moeder zei vaak jeremiëren…. ik soms ook nog wel. Een woord dat al jankerig klinkt.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Het aardige is dat we bij een vermoeide planeet vooral denken aan vervuiling en zo meer. Zelden aan wapengekletter. Die vervuiling valt te stoppen. Als het gekletter over gaat in gebulder is het einde oefening. Dan hoeft de aarde niet eens meer op stap te gaan, dan is het een kopie geworden van Mars of Venus…onleefbaar..tot in de eeuwigheid….

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.