Na de pauze

Het zijn alweer warme en droge tijden.  Ach wat, stelde een groepje  vanmiddag, dat hadden we vroeger ook.
Tja, hoewel we ons allemaal een paar hete zomers herinneren  is het duidelijk dat de uitzonderingen elkaar steeds sneller opvolgen. Blijkbaar ontgaat klimaatontkenners zelfs dit simpele feit.

Liever vraag ik me af waarom ik me moet haasten met het vullen van de spouwmuren, het is immers duidelijk dat we minder en minder kou lijden. Bovendien waren de zonnepanelen en dubbel glas al duur genoeg, nieuwe ketel  volgt nog.

Enzovoorts.
—

Wat de tuin betreft laat ik de boel maar gaan, er is niet tegenop te sproeien.  De volgende lente neem ik het idee van (sub-)tropische planten serieuzer.

Het moeten natuurlijk wel de juiste maten zijn, ik zie mezelf niet ronddwalen tussen manshoge cactussen of met een helm op onder kokosnotenpalmen.

De gewone bloemen aanpassen, zou dat niet kunnen? Dan voer je ze een antizonnebrandmiddel in het dna,  of een asbestcoating op de blaadjes, eventueel brede parasolvormige bloemen met ingebouwde  koelgenen en/of zonwering.

Er zal toch toch wel eens een goed idee opkomen bij de kwekers?

_

Zelf stop ik met denken, nu meteen. Er komt geen goeds uit voort en ik krijg alweer slaap.

Het zal de warmte zijn.
==