Het laatste druivenmaal.

De laatste paar trossen, daar wilde ik graag zelf van proeven. Deze tijd zijn de druiven op zijn lekkerst, zoet en vol smaak.
Helaas.
Wat er over was zie je op de foto’s; niet meer dan 3, zegge drie minitakjes waar nog iets blauws te vinden was.
Terwijl ik in de weer was met de camera zaten twee merels zachtjes te kekkelen, ik weet niet hoe het geluid te benoemen maar het klonk opschepperig.  Ze loerden tussen de grote bladeren, brutaal als de beul. Lachten ze me uit?
Toen ik daarna met de grote schaar aan kwam vlogen ze op, krijsend zonder reden. Wat ik eruit knipte waren voornamelijk te lange takken met leeggegeten trossen. Een kliko vol, in de diepvries staan slechts enkele halfliterse dozen. De hebberds.
Toch wil ik iets van eigen grond.
Mijn hoop is nu gevestigd op de -nog- halfrijpe tomaten, daar zie ik nooit vogels van snoepen.
Dat ze maar wegblijven, ik ben in staat ze een klap te verkopen.
==

29 gedachten over “Het laatste druivenmaal.

  1. Twee merels die het op je laatste druiven gemunt hebben. Heel vervelend! En toch mag je dan nog niet eens mopperen. Toen onze druif nog vruchten droeg, zwierf er hier altijd een groepje spreeuwen rond. Dat was compleet oorlog. Maar wat smaakten die we overhielden lekkerrrr! 🙂

    Geliked door 1 persoon

  2. Het wordt dus geen goede wijn deze zomer vanuit jouw tuin? Tis me toch wat. Spreeuwen zie ik veelal in onze tuinen de struiken leegeten…. En als ze dan overvliegen (vaak in groepen) laten ze dat weer vallen wat ze in de darmen verwerkten…Met dank aan de lekkere bessen en druiven…

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op ms Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.