Over godsdienst

bertjens
In een oud (katholiek) kerkboek las ik een vermaning van Paulus:
U bent nu bekeerd,  laat U zich niet meer leiden door de stomme afgoden, met een uitleg over het verschil tussen deze en de ware god.  Inwendig lachte ik erom, het leek op neringnijd en misschien was het dat ook.
Voorheen hadden we het vaker over deze en andere geloofszaken, al of niet serieus.
Over waarden en invloeden van religie. De grens die haast niet te trekken viel tussen kerkfatsoen en gewoon burgermansnetheid.
Opgegroeid zijnde tussen diverse kerken zagen we overeenkomsten en verschillen. En de dominante aanwezigheid van het geloof op onze eigen katholieke school.
Maar wat we ook opnoemden, we ontkwamen niet aan herinneringen, om de voorgeschreven handelingen kun je nog met ironie spreken maar bijbelse opvattingen raak je niet kwijt.  Geboden bijvoorbeeld. De symboliek van het vasten, in meerdere kringen gebruikelijk.  En meer.
Over atheïsme en agnosticisme spraken we natuurlijk en de redenen hiervoor, maar ook het aanhangen van die gedachten kon niet uitwissen: we waren katholiek. Of gereformeerd. Of wat dan ook.
Je raakt het geloof gewoon niet kwijt.
Soms vrees ik daarvoor.
Dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering een heilig leven wil leiden in een klooster. Zo’n strenge orde waarbij je niet mag praten achter een voordeur met tralies.
Grote lappen wasgoed uitwringen. En ik daar maar heilig wezen op mijn oude dag.
God bewaar me!
=

44 gedachten over “Over godsdienst”

  1. Hihihi, jij in een klooster?
    Er blijft vaak wel wat hangen van het geloof…. naar mijn idee is dat niet verkeerd. Het moet geen gevoel van dwang worden, als alles draait om het geloof gaat het al snel te ver.
    Het is wel mooi als mensen steun aan hun geloof hebben, maar zo werkt het bij mij niet, daarvoor zit het toch niet diep genoeg.
    Wij waren Hervormd….. deden niet aan vasten en biechten, sloegen geen kruisje. Alleen het bidden voor het eten en danken na het eten deden we thuis…. maar later ook niet meer.
    Zelf ben ik niet ongelovig, maar wat ik nou precies wel geloof weet ik ook niet altijd.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Het is te diep ingeprent, het leven was ongemerkt een en al wetten en geboden, van school tot dood. Ik kan me best voorstellen dat moslims -voor wie nog strengere voorschriften gelden- niet zomaar hun geloof afwijzen.

      Like

      Beantwoorden

  6. Geen idee… ik ben geloofloos opgevoed, pas in mijn tienertijd ergens wist ik waar kerken voor dienden, heb mij er een tijdje in verdiept maar ik kreeg wel… “Als jij je gaat bekeren, laat ons dan met rust!”

    Zegt dat genoeg? Toch ben ik gek op de gebouwen van kloosters en kerken. 😉

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Oh niet eens op school, thuis gewoon… zonder veel uitleg, je deed het gewoon. Zondag was rustdag, wandelen en verder niets doen. De why begreep ik als kind niet eens. Respect dus voor de wel kerkgangers.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

  13. Je kan het altijd eens proberen Bertie. Er zijn kloosters waar je op retraite kan.
    Ik heb het nog MOETEN doen met school. Drie dagen leken drie weken… Maar ik was nog jong. Nu zou ik het nog eens durven proberen, mocht ik overspannen geraken.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Op retraite moesten wij ook, nu wordt het aanbevolen.Het lijkt me geen slechte manier om tot bezinning te komen, tot jezelf, niet alleen voor katholieken of burnt outs.
      Maar dat is natuurlijk iets heel anders.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  15. Heilig ben je niet zo maar, wel vroom. Heilig kan je worden verklaard… De katholieke kerk daarin toonaangevend. Leef je erg vroom is de kans op heiligheid groot. Nou ja, als man, want voor vrouwen zijn ze niet zo vrijgevig. Of je moet naast je kloosterbestaan ook je leven in dienst stellen van anderen. Zoals vrouwen in een onderdanige positie, al dan niet betaald, of zij die in een ziekenhuis de lepralijders helpen met gevaar voor eigen leven. Het geloof als leidraad, in de hoop op dat eeuwige leven in de Hemel. Voor veel gelovigen toch ultiemer dan het leven op aarde. Waarvan je tenminste weet dat het je overkomt. Dat eeuwige is een aanname. De ziel gescheiden van het al dan niet oudere lijf….Wordt die ziel dan opgefrist?? Gepimpt? Nou ja, het lijkt allemaal mooi. Houden we ons gewoon aan de Tien Geboden komt het vast wel goed met ons. Ik gun het de meeste mensen, ook jou! Maar nu nog niet hoor….

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.