
Watte?
Het staat er echt, in eigen handschrift op eigen kladblok. Geen idee wat ik daarmee bedoelde noch uit welk boek ik het haalde.
–
–
Je zou dus een raar verhaal kunnen verzinnen en dat als herinnering opvoeren wat natuurlijk niemand gelooft maar waarvan je blijft volhouden: dit is echt gebeurd.
‘We hadden een gevlekte kangoeroe als huisdier en….’
‘Toen de buurjongen een elektrische autoped kocht…’
‘Ik weet nog dat de juf een baby kreeg in de klas…’
Of
waren het de dingen die je graag had willen meemaken en je je nu toe-eigent? ‘Zo lief als je was, zo mooi je kamertje.’
Ook verheerlijking komt voor, er zijn genoeg mensen die een fan-tas-tische jeugd te berde brengen als het over vroeger gaat. Altijd spelen, nooit kapotte fietsen of pesterijen, eeuwig trouwe vriendjes. Ach ja.
–
–
Het is raden wat ik bedoelde.
Op zekere dag zal het wel weer terugkeren in mijn geheugen, als ik de rest van de kladbriefjes doorzoek want dat is ook zoiets: vroeger had ik ze ALTIJD op orde.
==
==
Misschien een schrift, notitieblok of map gebruiken …. en dan niet er uitscheuren natuurlijk. Snel opschrijven wat je onthouden wil en regelmatig even kijken of er aanvulling nodig is……..zegt iemand die nooit iets kan vinden en bij wie het één grote chaos is.
Maar ik vind het een zin waarbij veel te verzinnen valt en ik denk ook dat het waar is….. juist die dingen die niemand geloofde (maar echt waar waren) zijn mooie herinneringen.
LikeGeliked door 1 persoon
Een schrift heb ik altijd en een notitieblokje in alle vertrekken. Telefoon. En reepjes papier met invallen, zelfs in de boodschappentassen zit een pen.
LikeLike
Dat zou voldoende moeten zijn….nu nog onthouden waarom je iets opschrijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Goeie vraag..
LikeLike
Onze herinneringen nemen vaak een loopje met ons… en met de ander. Ze vervormen en veranderen naarmate we ouder worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Zoiets zal ik wel bedoeld hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Kan het ook zijn dat je die zin ‘De beste herinneringen zijn de ongeloofwaardige’ ergens hebt gehoord of gelezen, en dat je die vervolgens voor jezelf hebt genoteerd om hem te onthouden voor de eerstvolgende gelegenheid dat er bv bij een verjaardagsviering weer eens een sterk verhaal verteld zou worden door een wazige of fantasierijke oom of zo …?
LikeGeliked door 1 persoon
Ook een mogelijkheid, grote kans zelfs. Niet dat we nog verjaarsfeesten meemaken.☻
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, maar dat laatste wist je toen nog niet. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeGeliked door 1 persoon
Kladblokjes heb ik niet, maar ik merkte wel dat sommige oudere logs volkomen onbegrijpbaar zijn. Ik weet zelf niet meer war ze over gingen. Iets dat even belangrijk leek te zijn maar uiteindelijk toch niet.
Ik heb ze gewist. Ik zou ook eens kuis mogen houden in mijn concepten.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is waar, daarom gooi ik regelmatig oud papier weg en wis ideeën en concepten. Oude meuk die je zelf niet eens meer snapt. Dit lag half onder de laptop, zo oud kan het dus miet zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Onder de laptop liggen bij mij dingen die ik niet mag verliezen, wat ik bij deze heb opgeruimd. De vouchers zijn binnen.
😉
LikeGeliked door 1 persoon
En daardoor ligt de waarheid altijd ergens in het midden.
Denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Dar gaan we maar van uit.
LikeLike
Voorlopig geen kladblok of briefjes voor mij. Ik onthoud niet alles maar da’s niet erg want niet alles is bruikbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is ook een manier om het te bekijken. ☻
LikeGeliked door 1 persoon
Soms komen ook mooie herinneringen boven bij mij….en die zijn zeker niet ongeloofwaardig……en dan denk ik…waarom heb ik toen daar niks mee gedaan…..
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is jammer, daar wordt je melancholiek van. Ik weet precies wat je bedoelt!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja ik ken die kladjes vooral die ik ’s nachts opschreef waren zo.
LikeGeliked door 1 persoon
Precies, echt overal. 😀
LikeLike
Dat vind ik altijd een wonderlijke gewaarwording als ik mijn eigen teksten niet meer herken of snap.
LikeLike
😀
LikeLike
Zo kreeg ik een paar jaar terug tijdens een reunie van vroegere straatgenoen uit de jeugd, een boek met daarin een foto waarvan de organisator zeker wist dat ik er ook in voor kwam. Had hij zijn hele leven verkondigt aan hen die het maar horen wilden. Maar ja, ik bleek het niet te zijn. Ik werd nooit gefotografeerd voor boeken of zo….Kleine teleurstelling. Maar ik vond het wel grappig. Overigens ben ik wel van de realistische soort. De jeugd was bepaald niet altijd leuk….echt niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Veel mensen zijn realistisch, toch houden sommigen vol dat het toen ‘nog gezellig was’.
LikeLike