Over stenen.

Regen gaat vervelen, vinden wij.
De Maaskeien daarentegen varen er wel bij.
Van een paar aardige stenen werden ze  kleurrijker, ze bloeiden op en dat voor stenen.
Knappe natuur.
De okergele was aanvankelijk grauwig en nu zou het zomaar verkleurd goud kunnen zijn.
Of een versteend kussen.
Mooie gedachte: plastic vijvertje met een koninklijk kussen.
Op enkele stenen staan tekentjes, beschadigingen neem ik aan,  waarin je een gezicht kan zien. Nou ja, ongeveer.
Alles welbeschouwd is dat mieterige achtertuintje een wonderlijk gebiedje.
Gouden keien, stenen met ogen.
Laat de regen maar wassen.
==