Anoniem?

De envelop voor Goede Doelen lag op de mat. Je kunt geven wat je wilt en zelf bepalen aan wie, alles anoniem.
Prompt dacht ik terug aan een smakelijk -of onsmakelijk, oordeel zelf- voorval.
–
Ongeveer 35 jaar geleden kwam ik bij een  man die behoorlijk kwaad was. Hij wees naar de tafel waarop zijn  portemonnee lag, een hoopje kleingeld, lichtbruin papieren zakje en de telefoon.
‘Kijk, vrouwke B,’  begon hij, ‘die uitgekookte pastoor, om zogenaamde anonieme giften bedelen maar wel willen weten  hoeveel iedereen geeft.’ Hij hield het envelopje op en wees. Inderdaad stond er op de binnenflap, klein maar duidelijk leesbaar, een nummer. ‘Slimme pastoor,’ reageerde ik.
‘Hij heeft een lijst met nummers en namen, de smeerlap, ik vroeg het aan P. Die wist het al lang, onze pastoor is op de centen, zei hij.’
Verbolgen rommelde hij door het kleingeld. ‘Ik zal hem vatten, hij krijgt alleen centen en stuivers.’
Al met al was het niet veel meer dan een gulden aan kopergeld, ik legde er ook wat bij zodat er ongeveer fl 1.50 in het zakje terecht kwam. Het getal kraste hij door.
‘Dat zal hem tegenvallen’. Wraakzuchtig draaide hij er een dubbel strak plakbandje omheen.
Graag had ik de ontknoping meegemaakt. Het zat er niet in, de man overleed. Misschien gaf de pastoor hem  van die anderhalve gulden een extra gebed mee.
==
Al eerder ondervonden we dat de pastoor in een klein plaatsje de baas was maar in de jaren tachtig verwachtte je het niet meer.
Later hoorde ik vaker van genummerde ‘anonieme’ zakjes, het zal in meer armere  parochies en gemeentes zijn voorgekomen.
Maar ach, ik geloofde toch al niet meer.
=
Ter verduidelijking:
Het goede Doelenfonds is wèl anoniem.
=====