Kammientschille

 – Hoi Bertie, riep ze.
Ik draaide me om en zag een vlot dametje, goed gekapt, ze lachte.

Ehh, ja,  ze had iets bekends..  – Ik ken jou toch ook, zegt ze.

Ineens had ik het.
 – Marietje! Natuurlijk! Je bent zo sjiek.
 – Ja, antwoordt ze, ik probeer me zoveel mogelijk als een dame te kleden. Ik ben vijfentachtig en wil er niet als een oud besje bijlopen.
 – Dat is te zien, het maakt je jong.
 – Je mag gerust weten dat ik er veel voor over heb, af en toe naar de schoonheidsspecialiste, elke week naar de kapper, kammientschille, ik kan het geld toch niet meenemen.
 – Groot gelijk en je hebt er eer van, je ziet er piekfijn uit.
Blij en gestreeld keek ze rond.
We praatten nog wat, houdoe, en ze reed verder, keurig de fiets opstappend met bedekte knieën.
Een enige ontmoeting.
Daar werd ik zelf ook blij van.
==

33 gedachten over “Kammientschille

  1. Heerlijk! Ik heb iemand gekend die al in de 80 was toen ze haar haar kort liet knippen (ze had altijd een knotje) en een permanentje nam. Een lange broek kocht (in die tijd nog ongebruikelijk voor oudere dames) en zo bij ons binnen kwam. Een geweldig mens, altijd vrolijk……. en ze zorgde goed voor zichzelf (“ik dek elke dag de tafel, alles gaat in schaaltjes, want als je dat niet meer doet gaat het van kwaad tot erger!”)
    Ik snap dus heel goed dat je hier blij van werd!

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Bertie Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.