’s Morgens sta ik klaar, in balans.
Het duurt wel even. Wakker worden, rechtop zitten, ene been op de grond, andere, maar het lukt.
Na veel vijven en zessen ben ik klaar voor het gymprogramma.
‘Stevig stappen….’
Ik doe mijn best, droom weg, herinner me de brug met ongelijke leggers, ringen, evenwichtsbalk. Niemand gelooft me maar ik kon vroeger echt een paar minuten op één been staan.
Intussen zijn we aan het einde van de 15 minuten .
Het is volbracht.
==