Van die dingen


Al vroeg stond ik bij de supers. AH was open, ik wachtte bij de ander.
Er stond een man die gelukzalig een sigaretje wegpafte. Het rook zo lekker kruidig in de ochtendlucht dat ik er trek in kreeg. Ook een paar anderen snuifden, misschien speelde melancholie ons parten.
‘Niet doen,’ zei hij. We lachten.
En praatten.
Over corona, uiteraard. En de vogelgeluiden. De droogte.
Ondanks de afstand hoefden we niet te schreeuwen, een toontje luider spreken wordt gewoon.
Worden de stemmen ook eens getraind.
Oefening voor eenzamen.
==

33 gedachten over “Van die dingen

  1. Ik ben blij dat ik nooit gerookt heb…..maar ik vond/vind het nooit lekker ruiken,
    Mensen op straat zijn spraakzamer vind ik…….er wordt ook meer gegroet.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ja dat praatje, zo kwam ik ook een meneer tegen waar ik niet meer vanaf kwam, whahaha Soms leuk, soms ben je net onderweg en wil je door 😉

    De droogte lijkt de overhand te nemen ook naast de corona, de regen, droogte, vuur, bos en hei…

    X

    Geliked door 1 persoon

  3. Een kletskous, gauw doorlopen.☻
    De droogtes zijn geen uitzondering meer, ik zoek naar planten die er tegen kunnen. Een tuin vol woestijncactussen, dat lijkt me wel wat.😁

    Like

  4. Die luide gesprekken….ik heb er intussen heel wat kunnen optekenen. Op afstand wordt alles besproken. Maar het meest toch de vraag ‘en hou je het vol?’ Al dan niet in de walm van een sigaret….

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.