Wennen? Niet iedereen.

Gisteren belde een kennisje.
– Kom je van de week koffie drinken? We kunnen buiten zitten op de grote bank,  veilig op afstand. Of ik kom bij jou, ruimte genoeg. We zien elkaar nooit meer.
Ik zegde toe en ga een dezer dagen.

Vandaag had ik de kluskennis gebeld. – Ik ga iets moeilijks vragen. Wil je alsjeblieft een golfplaatje vastzetten zoor het afdak eraf  waait? Ik zal je niet te dicht benaderen.
Hij lachte maar kwam meteen en repareerde de losgeraakte plaat. Daarna dronken we koffie, onverwachts gezellig en volgende keer komt zijn vrouw mee.

Eergisteren hield me een vrouw aan die ik slechts een beetje ken. Ze kwam te dicht bij en ik stapte achteruit. “Sorry,’ zei ze, ‘het wordt ook zo stil, je spreekt niemand. Hoe doe jij dat?’
We raakten aan de praat.

Alle drie zijn ze beneden de zeventig, twee van hen hebben een partner, (volwassen) kinderen en hobby’s. Maar missen het sociaal verkeer.
Het gaat toch niet zo makkelijk als ik dacht.
==

30 gedachten over “Wennen? Niet iedereen.

  1. Daar verbaas ik mij soms ook over….. ik heb zelf helemaal niet het gevoel dat ik wat mis….nou ja, er zijn wel dingen die ik weer eens zou willen, maar er is zoveel wat nog wel kan, ik heb niks te mopperen. En er is een reden voor…… dat maakt voor mij een groot verschil….. als iemand mij zonder reden zou opsluiten zou het heel anders voelen. Maar ik kan nog gewoon wandelen en evt. boodschappen doen…..dus zo erg is het niet!

    Geliked door 1 persoon

      1. Precies……en ik begrijp de reden ook! Ik kwam gisteren op een site daar vonden de mensen het allemaal maar onzin en allerlei complottheorieën……ik heb mij afgemeld voor die site!

        Geliked door 1 persoon

      1. Wel, eigenlijk niet. We waren gisteren eens op wandel en dan nog enkel om in de buurtsuper een pakje te gaan afhalen en we het de moeite niet vonden om de auto te nemen.

        Geliked door 1 persoon

  2. Zo zullen velen het ervaren Bertie…
    Op dinsdag mantelzorg ik bij mijn moeder. Nooit was het zo heerlijk om uren met haar te kletsen, maar dan op veilige afstand. Ik vind het lastig dat ik haar niet mag zoenen en knuffelen bij aankomst en vertrek zoals we altijd deden. Daar heeft mijn moeder zo’n behoefte aan. Ook dat wordt vast door velen gemist, die knuffel of omhelzing.

    Geliked door 1 persoon

  3. Inderdaad, niet zo makkelijk, dat zie ik nu dus elke dag wel, mensen die elkaar tegen komen ergens, en dan veel te dicht op elkaar staan eigenlijk om een praatje te maken. Alleen als er een tuin tussen zit, lijkt het goed te gaan…

    X

    Geliked door 1 persoon

  4. Alles is heel moeilijk nu.. Ook nu hier in ons appartement gebouw waar we anders zo gezellig kunnen buurten…. Nu gebeurt het van balkon naar balkon…. Volhouden nu is het belangrijkste… 😍

    Geliked door 1 persoon

  5. Het is denk ik ook net hoe je als persoon in elkaar steekt. De één kan prima in haar eentje zijn, de ander is omringd door mensen en mist toch nog sociale contacten. Ik las ooit ergens: ‘Respecteer je bedrading.’ Dat vond ik een hele mooi.

    Ik probeer dat nu bij mezelf ook meer te doen: mijn eigen bedrading respecteren, en niet vinden dat ik ‘eigenlijk socialer’ zou moeten doen.

    Geliked door 2 people

    1. Dat is een mooie quote.
      Er is verschil onderling. Zelf verveel ik me niet gauw maar anderen kunnen niet zonder contacten.Die zijn anders geaard. In dubbel opzicht. 😉

      Like

  6. Die regels zijn nodig, maar daarom niet gemakkelijk. Iedereen voelt de nood aan sociaal contact zoals voordat het virus hier toesloeg. Hoe we uit die situatie zullen geraken is niet gekend.Ik vrees dat veel psychologen en psychiaters overwerkt zullen geraken.

    Geliked door 1 persoon

    1. Die nood voel ik minder, ik was al blij dat ik weer mensen op straat zag. Samen met wekelijks een paar telefoontje is het genoeg.
      Wel wandel ik een aar keer per week naar de supermarkt of een andere winkel. Anders groei ik dicht.☻

      Geliked door 1 persoon

  7. Hier wel de sociale contacten, weinig, maar toch heel af en toe wel.
    Op afstand.
    Heerlijk in de tuin, met onze kinderen knuffelen we niet, maar de kleintjes dan weer wel.
    Misschien zijn we eigenwijs, de tijd zal het leren.

    Geliked door 1 persoon

  8. Tja… ik kan alleen maar diep zuchten en me er doorheen slaan. Normaal houd ik mezelf een klein beetje in quarantaine, maar helemaal niks is ook zo niks. Ik denk dat het voor mensen met enorm veel contacten buitenshuis nog veel moeilijker moet zijn.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Suskeblogt Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.