Van helpdesk en Frankrijk

Aan de lijn van een helpdesk zweette ik duizend druppels. Na een paar pogingen gaf ik het op en zei later terug te bellen want ik verstond het niet. ‘Het’, ik hoorde niet of er een mannelijk of vrouwelijk wezen sprak.
Men riep nog wat, ik zei sorry en hing op.
Een halve dag later rekende ik op een nieuwe shift dus kans op een betere prater.
Ik had goed gegokt.

Iets anders ging het tijdens een van de laatste vakanties.
Een moeizaam gesprek, ditmaal met een echt mens.
Een vrouw zat bij ons en vertelde me honderd uit. Niet alleen razendsnel, ook nog in het Frans. In een duister dialect.
Madame, bracht ik uit toen ze een slokje nam, excusez-moi, vous parlez trop vite…
Ah, bon, zei ze en klopte me op de arm. Ik verstond iets van ‘comprend’.
Ze deed haar best.
Haalde diep adem en rebbelde enige minuten, opnieuw in sneltrenvaart. Stopte een paar seconden en ratelde verder. Weer een pauze om te zien of ik het begreep. Encore et encore en ga zo maar door.
Dit was haar manier van langzamer spreken. Ratel-stop-ratel-stop.
Ik knikte wat, verstond af en toe een woord, iemand naast mij vertaalde zodat ik ook ‘ah bon’ kon zeggen.
’s Avonds zaten we aan de Franse wijn, vanzelfsprekend.
Dat laatste letterlijk, de Franse woorden vloeiden soepel uit mijn mond.
Naturellement.
=

27 gedachten over “Van helpdesk en Frankrijk

    1. Vast! ☻ Duits is verstaanbaarder, Engels ook.
      Om te leren vond ik Frans een makkelijke taal, consequent in uitspraak en de uitzonderingen in rijtjes, die ken ik nog. Maar de praktijk…
      Dat zal voor jullie anders liggen..

      Geliked door 1 persoon

  1. Vaak zijn het robots die een antwoord geven of je komt in een callcentrum terecht in een ver land met gebrekkig Nederlands.
    Na een rood wijntje gaat het allemaal makkelijker. Hans

    Geliked door 1 persoon

  2. Veel Franse woorden ken ik, maar ik kan er geen fatsoenlijke zin meer van maken. Met losse woorden valt veel duidelijk te maken, dat wel. En ik kan erg goed tellen in het Frans…….ik heb het niet vaak nodig!

    Geliked door 1 persoon

  3. Alleen al het feit dat ik die taal niet onder controle kreeg maakt dat ik Frankrijk nooit ben gaan omarmen. Engels was mijn tweede taal, Duits mijn derde, Tsjechisch pikte ik indertijd zelfs wat van op, maar Frans wilde niet lukken. De liefde voor het land is dus uitgebleven ook al ben ik er diverse malen geweest. Is dat nu erg???

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.