Alleen thuis

Het is avond en stil.
Ik lees met halve aandacht.
Ik let op vreemde geluiden, zet de televisie zachter.
Sssssh. Wat was dat? Nog een keer, wegstervend, pfff, een film.
De volumeknop gaat dicht.
Verder lezen, waar was ik nou weer?  Ik vind de pagina niet meteen, schrik op door voetstappen. Trillend sta ik recht, luister, hoor ze voorbij gaan.
Diep zuchtend drentel ik door de kamer, zie een spook in de spiegel en schrik. Lijkwit, de ogen groot van angst.
Beter om naar bed te gaan?  In slaap vallen door vermoeide leesogen?
Het is pas elf uur, ben ik straks  te vroeg wakker.
Hoor ik de buren? Ik hoop het, een veilig gevoel.  Hoewel, die zijn toch op vakantie? Maar…
Wat is dat geruis dan? Ik kijk rond, herken opgelucht het suizen van leidingen. Ik merk dat ik beef van angstige spanning.
Gekras bij het raam doet me nogmaals verstijven. Voorzichtig kierend staar ik een kat in zijn ogen die luguber gloeien of is het de maan? Beweegt daar een gordijn?
Resoluut zet ik de tv uit en ga naar boven. Kijk onder bed, in kasten, achter gordijnen, durf dan pas naar de wc en wastafel.
Moe van de spanning slaap ik snel in.

Bang zijn is niet te harden.
==

37 gedachten over “Alleen thuis

  1. Nou de omgevingsgeluiden kunnen vreemd overkomen, zeker nu met de wind.
    Nu hoor ik mijn buren niet snel en ze wonen rond om me, dan kan het angstig stil zijn. Hans

    Geliked door 1 persoon

  2. Hoewel ik niet zo snel bang ben schrik ik vaak wel van geluiden!
    Een keer was ik op de bank in slaap gevallen en schrok wakker van mijn windgong die binnen hangt…..dat kan alleen als er iemand tegenaan loopt, want er stond geen raam of deur open. Die week was er in mijn rijtje al 2 keer ingebroken……. ik kwam uit een diepe slaap en probeerde te schreeuwen….er kwam weinig geluid: “Hé, sodemieter op!” ….zal weinig indruk maken met zo weinig volume, maar het zat de bandiet duidelijk zijn dat ik wakker was…… de windgong bleef doorgaan….ik stoof op uit bed, rukte het gordijn open en zag de parasol (die ik ’s avonds achter het gordijn gestald had) scheefgezakt tegen de windgong hangen. Omdat hij langzaam verder zakte bleef het geluid aanhouden. Pffffff

    Geliked door 2 people

    1. Daar zeg je wat. Daar ben ik ook wel eens bang van geweest, moest ik mijn eigen verhaal afbreken.
      Een van mijn zussen was ook nergens bang voor, om jaloers op te worden.

      Like

  3. Oei. Ik dacht dat ik hier al gereageerd had … Reactie verdwenen of gepikt door de Dracula onder het bed.

    Ik slaap (bewust) met één oor op het kussen en het dikke dekbed op mijn ander oor. Ik hoor namelijk geluiden, maar die zijn niet echt. Ik hoor de kat (die al meer dan een jaar dood is) roffelen op de overloop, ik hoor stappen die halthouden bij de kamerdeur, ik hoor praten, … blijkbaar fantoomgeluiden die ik ergens gedurende de dag opving en die blijven hangen. Zolang Luc niet rechtvliegt en vraagt: “Wat was dat?” is er dus niks gaande

    Geliked door 1 persoon

    1. Tinnitus? Dat kreeg ik de de laatste jaren. Maar ik kan het onderscheiden van andere geluiden, ook van het zgn gestommel op de vliering e.d.
      Niet dat het wat uitmaakt, bang ben ik en blijf ik.

      Ik keek even bij de spam, er zat geen reactie van jou bij. Het is niet erg als je eens niet reageert, daar kan ik wel tegen. ☻

      Geliked door 1 persoon

      1. Tinnitus, ja. Het geluid van het geroffel is duidelijk een herinnering aan Sloef, de voetstappen zijn -denkelijk- iets dat bleef hangen van Lucs voetstappen en het gepraat is wat je hoort als enkele mensen trachten stilletjes te praten.

        Het akeligste geluid is dat van de deurklink.

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.