‘…wij wisten precies bij wie het huishoudgeld op was, dan werd het de goedkoopste worst…..’
De spreekster werkte in een mij bekende supermarkt op de vleeswarenafdeling en vertelde dit in vertrouwen. Alsof ik dat wilde weten.
‘Ken je die en die nog? Niemand mag weten waar hij woont maar nou moest ik een pakje op zijn naam bezorgen in de straat van…’
De verteller was vakantiehulp, ergens in de omgeving.
‘Héééé, hallo, geef je een rondje? Kan er nou wel van af hè. Wanneer ga je rentenieren hahaha..’
De grappenmaker werkte bij een lokale bank en wist iets van rentebijschrijvingen. Pas na een boze blik werd hij stil.
Zomaar een losse greep uit een vat vol geklets. Niet verzonnen, we hoorden ze zelf, een paar jaar geleden.
Toen ik vanmiddag iets vernam over iemand die zijn salaris en rekeningen niet bij een lokale bank wil onderbrengen en daarom wordt uitgelachen, dacht ik hier aan terug.
Zo gek vind ik zijn wantrouwen niet. Iedereen kent elkaar, menig bankemployee is een dorpsgenoot. Loslippigheid komt voor.
De privacy bij banken is verbeterd, ik hoop dat de monden intussen ook op slot zijn.
Internet en overheid hebben we allang niet meer in de hand maar klanten-privacy in-het-klein kunnen we misschien nog enigszins bewaken.
Onlogisch, maar roddel in buurtwinkels en -instellingen voelt erger dan een verre afluistersatelliet.
==
Ik woon in zo’n dorp, dat je collega ’s middags weet dat je in je pyjama in de voortuin stond. Kutvolk die roddelen omdat ze geen leven hebben, privacy kennen ze niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn dorp is ook geen wereldstad hoor, maar over hun werk moeten ze hun mond houden..
Je vindt ze overal, niets aan te doen.
LikeLike
Nou huishoudgeld als familie op vakantie, ze draaide je een poot uit.
Vertrouwen in familie en bank zijn wel afgenomen. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Niet alle families komen van Hollywood. 😯
LikeGeliked door 1 persoon
Daar heb je helemaal gelijk in.
Heb altijd een camera bij me, een losse of op de telefoon.
De wijk is kinderrijk, dus ze laten wel eens wat vallen. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
De roddel is vaak het ergste, vooral van mensen die vanuit hun werk uit de school klappen…..dat gaat meestal echt over dingen die niemand iets aangaan. Een postbode moest vroeger tekenen voor geheimhouding, dat is al lang niet meer, dus mag het blijkbaar doorverteld worden als er bij iemand veel bekeuringen binnenkomen of erg veel belastingpost. Hoewel ik geen reden zie om dat door te vertellen zou ik er toch eerder over roddelen als ik het gewoon toevallig zie dan als ik er voor mijn werk mee te maken heb. Daar ligt voor mij een heel duidelijke grens.
Nou ben ik niet zo van het roddelen…..natuurlijk zeg ik wel eens iets over iemand, ik denk dat daar niet aan te ontkomen valt, maar meestal gaat het dan om eigen ervaringen….dus in elk geval waar! Als ik al een gerucht doorvertel dan zeg ik er ook altijd bij dat het een gerucht is en dat ik niet weet of het klopt…..maar dan gaat het niet om dingen als het huishoudgeld dat op is……dat interesseert mij echt helemaal niks!
LikeGeliked door 1 persoon
Dienstverlenend personeel moet gewoon altijd zwijgen over de cliënten.
De winkelbediende verraadde ook nog hoe ze over de mensen dachten, je wilt niet weten wat ze allemaal te vertellen had.
Je doet het niet maar je zou hun chefs moeten inlichten.
LikeLike
Heel erg!!!
LikeLike
Ik zou hier een boekje open kunnen doen over de privacygevoelige kletskoek wij onze met klimop begroeide schutting in tijden van mooi weer regelmatig horen verkondigen, maar dat zal ik maar niet doen. Laat ik volstaan te zeggen dat wij op het terras in onze tuin altijd letten op wat we zeggen en hoe luid we het zeggen. Behalve dat onze met klimop begroeide schutting van ons nogal veel kletst, heeft hij mogelijk ook luisterende oren … En die vrees ik inderdaad veel meer dan welke spionagesatelliet ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Kletsen doen we allemaal wel eens maar je probeert de privacy in de gaten te houden. Met de kleinere gezinnen en werkende ouders is het verbeterd, je ziet niet veel buurkransjes meer.
Wat ik niet begrijp is dat personeel over de klanten praten, dat mag toch niet?
Dat een wantrouwige klant naar een grotere plaats gaat voor zijn bankzaken kan ik heel goed begrijpen, als ik een bedrijf of veel geld had had deed ik het ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt, buurtkransjes zoals wij die in de jaren 60 op ons buurtje hadden, die zie je tegenwoordig nauwelijks meer. Maar daar werd naar mijn idee niet zozeer geroddeld, daar werden diverse zaken in alle openheid besproken, naar mijn idee. Dat laatste gebeurt tegenwoordig veel minder. Mensen kennen hun buren nauwelijks meer en trekken zich meer terug op eigen erf. Daar is het buur(t)kransje – veelal in anonimiteit – vervangen door Facebook, Instagram en Twitter.
Dat personeel – van welke instelling dan ook maar – praat over klanten, cliënten of patiënten is natuurlijk uit den boze.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn herinnering aan buurtkransjes is niet alleen gezellig, ik hoorde nogal wat privé-nieuwtjes. Van afwezige buren. Ik liet me daarom niet vaak zien en zal ongetwijfeld gespreksonderwerp zijn geweest.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar moet van oppassen. Ik hou ook niet van roddelen. Er worden te veel geklets voor niks eigenlijk. Vaak is dan ook eigen belang voor iets. Het is voor privé geleden. Zo zie het.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo zie ik het.
LikeGeliked door 1 persoon
Je mag rekenen op fatsoen, blijkbaar heeft niet iedereen dat.
Sommige mensen vinden het interessant om te laten horen wat ze weten, een vorm van sensatiezucht.
LikeLike
Nou, je hebt geen dorp nodig om soortgelijke verhalen te horen of roddels aan te moeten horen. Gewone woonstraten in steden kennen er ook heel wat. Zo weet mijn verder zeer zakelijke en slimme buurvrouw precies wie er aan de andere kant van ons het huis kocht en voor hoeveel geld. Wij hadden geen idee. Maar zij weet ook alles van andere mensen. Alsof ze ergens afluisterapparatuur hebben opgesteld. En in elke woonomgeving waar wij ooit verkeerden kwamen we dit fenomeen tegen…blijft bijzonder. Vandaar dat wij altijd wat terughoudend zijn met onze informatie en ook met het open houden van de gordijnen,..,
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, een stad bestaat uit vele dorpen, ik weet het.
Er zijn mensen die er op lopen, je vindt ze overal.
Hoe terughoudender je bent, hoe intrigerende voor nieuwsgierigen. ☻
LikeLike
Ja, soms is het slecht gesteld met de privacy van onze medemens.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar ja, een hutje op een eenzaam eiland is ook niet de weg. Geen bank, geen supermarkt… ☻
LikeLike
Altijd moeilijk vind ik dat . Je wil toch wel ergens bijhoren. Je in je buurt thuisvoelen. Maar ook je eigen dingen voor jezelf houden. Altijd een spanningsveld, om maar eens een mooi woord te gebruiken.
Heel bijzonder Bertie : je schrijft vaak over dingen waar ik ookwel eens mee “worstel ” 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
Het dringt niet altijd tot je door dat iemand anders ook met iets zit. ‘Worstelt’.. ☺
LikeGeliked door 1 persoon