Man spreekt

Kerels? Een slag apart.
Vrouwen? Niet te rijmen.
Kinderen? Altijd maar afwachten.
Dieren? Gadver.
Planten? Jèk.
  – Jij leeft zeker alleen?
Neenee, ik woon met mijn vrouw, ouders, zonen, dochters, kat en hond en heb een tuin rondom het huis.
  – Wat zeur je dan?
Ik zeur helemaal niet.  Zo is mijn ervaring.
  – En wat vind je van jezelf?
Niks. Ik ben de baas van het spul.
 – Maar je bent een man, dus ook een slag apart.

Dit is niet helemaal verzonnen.
Een paar jaar geleden spraken we  iemand die op deze manier zat te jeremiëren, ontevreden over zijn inwonende ouders, kinderen en kippen. Bloedserieus zei hij letterlijk:
 ‘Een gewoon mens zou het niet aankunnen, het is maar goed dat ik me kan aanpassen’.
Hij snapte niet waarom we lachten.
==

25 gedachten over “Man spreekt

  1. IK denk wel dat er mannen bestaan (ook vrouwen trouwens) die prima zonder anderen om zich heen kunnen functioneren. Bewust, gekozen. ‘Geen gedoe aan mijn lijf of gezeur aan mijn kop’. Eenlingen die het heerlijk vinden met zichzelf te praten. Of soms tegen een hond. Niet ingericht op ‘wij’ maar op ‘ego’. Moet kunnen, maar lijkt mij ook vrij eenzaam…

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.