Deze week


Tweemaal een jarige – beiden zijn dood
kalender wordt leger
geruimd door de Veger
door ons gezien als brokkenpiloot

tijd is onpeilbaar –  maar zeker is wel
dat allen verdwijnen
de jouwen, de mijnen
eeuwig is enkel de Internetbel.
==
© B.Bertjens

30 gedachten over “Deze week

      1. De ether? Dat zijn toch golven die uitgezonden worden? Die moeten toch ook door iets opgevangen worden? En om internet te krijgen lopen er wel kabels om dat te kunnen opvangen. Het zou anders mogelijk zijn om je gedachten de ether in te sturen. Euh, bovenstaande is niet wetenschappelijk ondersteund maar dat is zoals ik het zag/zie.

        Geliked door 1 persoon

  1. Ik ken het verschijnsel Bertie, toen ik nog jong was hadden we buurtjes in Krommenie van dik in de 90 en die zeiden ook hoe ouder wij worden hoe minder mensen in onze directe omgeving overblijven, dus we zoeken ons contact maar met de jeugd. Hans

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat een prachtig gedicht ondanks de lugubere maar o zo ware inhoud.
    We komen, blijven even, en verdwijnen weer. Maar we zijn er tenminste geweest. We zijn een gelukkige toevalstreffer van dat ene zaadje uit de zoveel miljoenen met dat ene eitje uit de zoveel duizenden. Als dat geen geluk hebben is. De kans was groter dat we er nooit waren geweest.

    Geliked door 1 persoon

      1. Ik ben ook niet bepaald zo’n positivo, maar ik heb daar, zoals zovelen, al zo vaak en zo diep over nagedacht… Deze gedachte brengt mij enige troost. En ik denk gewoon dat het zo is. Duizenden broers en zussen zijn nooit geboren. Hebben geen leven gekregen. Wij wel. En dat uit zoveel miljoenen kansen.
        Ik ga daar ook nog eens een blogje aan wijden…

        Geliked door 1 persoon

  3. Zo gaat het inderdaad, zelf in de jongere generaties… ik heb al een behoorlijk aantal mede klas of school genoten van wie ik nu al hoor… heb je het al gehoord, hij of zij… is overleden! En dan doel ik … onder de 50 he…

    X

    Geliked door 1 persoon

  4. Alles is relatief, ook het internet al vinden wij dat nu zo handig of lief. Want nog geen dertig jaar geleden hadden we er meestal nog niet van gehoord. Naarmate we ouder worden is de kans groot dat we op eens verdwenen zijn. Opgenomen in dat internet dat herinnering of geschiedenis heet. Gekoesterd door hen die achter/over blijven. En die op enig moment zelf oook weer aansluiten in de rij van al dan niet belangrijke lieden die het dagelijkse voor het eeuwige verwisselen. Al kunnen we ons daar niks bij voorstellen. Gebeurt altijd bij ‘anderen’…..

    Like

  5. Somber eigenlijk hoor
    Ook is er op iedere dag
    iemand jarig
    alleen ken je
    van beide groepen niet
    Vervelend is het wel
    als rond feestdagen
    iemand is weggevallen
    Krijgt zelfs een feestdag
    een rouwrandje
    Vier het licht maar
    al wordt het
    ook donker
    maar dan
    lig je op een oor

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.