Mineur.

bertjens


In’t stille dal, in’t duist’re dal
waar nooit een bloempje wil groeien…
Je ziet het, een zwarte blik heeft me in zijn greep.
Er is geen reden, enkele kleine dingetjes die per stuk geen gedachte waard zijn.
Droge piephoest die niet overgaat, fleumucil die matig werkt, klimop die te hard groeit, hordeur die later komt dan gehoopt.
… daar borrelt een dreigende waterval
en waren geesten overal…
Er was een duizeling waardoor ik dacht aan schedelaandoeningen, te late ambulance, een droevig sterfbed met zoons die niet wenen, goeie god, wat wordt ik bezocht.
….om ieder lachje te besnoeien
ook’t kleinste….
Vanmiddag met buurvrouw wezen winkelen in de hoop op te fleuren.
Het lukte. Bijna. Op de terugweg kregen we een hagelbui, onaards, we keken bezorgd naar het autodak, vóélden reeds de inslag, scheuren in het metaal en wijzelf aan flarden.
…en met de duistere dingen te stoeien
’t chagrijnste...
En toen, bijna thuis, droogde het op.
Nu mijn zwarte blik nog weg zien te werken.
==

34 gedachten over “Mineur.”

  4. Hoe krijg je het voor elkaar om van zoiets nog iets te maken waar ik toch om moet lachen!
    Zo’n donkere periode is normaal, ik denk dat bijna iedereen het wel eens heeft, het moet alleen niet te lang duren.
    Ik hoop dat het snel weer voorbij is en anders kan het helpen naar mooie dingen te zoeken……. zoals: Lief dat de buurvrouw je meenam……lekker dat het niet meer hagelt, er is vast wel iets in je tuin wat het goed doet, een boek waar je blij mee bent etc. ……ik weet het, als je zo’n bui hebt vind je het misschien allemaal maar onzin, maar toch wil het wel eens helpen.
    Zo’n duizeling is heel vervelend en vooral als je je toch al niet zo lekker voelt en gewoon even niet goed in je vel zit geeft het gelijk het gevoel dat het helemaal mis is……… heb ik ook wel eens. Ooit had ik het langere tijd…. dacht dat ik van alles mankeerde en sliep er ’s nachts niet van. Ik wist wel wat er achter zat, dus toen ik toch maar eens langs de huisarts ging kon ik hem dat precies vertellen. Hij is daarna een keer bij mij thuis gekomen, een paar uur wel…… veel gepraat en dat was voor mij genoeg……pfffff, na een half jaar!

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

    1. Meestal ben ik positief, dus meestal duurt het bij mij niet zo lang, maar ik heb ook echt wel mijn negatieve buien. Gelukkig lukt het mij gewoonlijk om ook de mooie dingen te zien….. ooit ben ik daar bewust mee begonnen om het mooie te zoeken in een moeilijke tijd, maar al snel ging het vanzelf…… ik ben daar heel blij mee.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  6. Heel herkenbaar, Bertie. Hoe harder je er tegen probeert te vechten, hoe dieper je in het mineur moeras verdwijnt. Waarom zou je niet even in mineur mogen zijn? Alles verandert, niets blijft hetzelfde. Volgens de overlevering had koning Salomo een ring met een Hebreeuwse tekst die neerkwam op “Ook dit zal overgaan”.
    Heb jij de mineurtekst van het groene dal zelf in elkaar gezet? Heel bijzonder.😎

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Dank je Dawn. Dat van Salomo wist ik niet, geen slecht idee.
      Het is een heel oud liedje: “In’t groene dal in’t stille dal”
      veel ouderen zullen het nog wel kennen.

      Like

      Beantwoorden

          1. Echte kunst wordt geboren uit dit soort stemmingen en gaat nooit van een leien dakje (heb ik me laten vertellen) Je bent een kunstenaar…! 😎

            Like

            Beantwoorden

                  1. Goed om te lezen dat het goed gaat. Ja ik zet me ook schrap voor de komende 4 dagen. Doe rustig aan en sterkte i.v.m. de hitte. Hartelijke groet van Dawn.

                    Geliked door 1 persoon

                    Beantwoorden

    1. Els, het is een bekend oud liedje waarvan ik de tekst aangepast heb”, dat is alles.
      Misschien ken jet het: “In’t groen dal, in’t stille dal…”

      Like

      Beantwoorden

  9. Mooi verwoord Bertie, maar helaas niet zo leuk. Blijkbaar voor velen ook herkenbaar. Donkere dagen zijn me ook niet vreemd. Zeker niet als het duizelen begint… Daar ben ik zeer gevoelig aan. Positieduizelingen zijn dat bij mij. Alsof je in een wasmachine zit. Het evenwicht volledig zoek. Het probleem zit in mijn evenwichtsorgaan in de oren. De kristallen die in een verkeerd kanaaltje terechtkomen. Vreselijk. Ik kreeg dit een paar keer in bed ‘s nachts. Daarna weken onevenwicht en duizelen. Hart vasthouden, het is nu tien maanden geleden. Door de angst voor het grote duizelen kreeg ik last van slapeloosheid, door de slapeloosheid kreeg ik last van hartkloppingen. Somber wordt een mens ervan. Mijn angst probeer ik nu belachelijk te maken, te banaliseren. Het helpt, soms.
    Sterkte ermee Bertie, je bent niet alleen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Dat moet heel naar zijn. Een soort evenwichtsstoornis, ik zou er bang van worden.
      Ik ken nauwelijks duizelingen en houd het op de aanhoudende hoest die zowat uit de tenen moest komen.

      Like

      Beantwoorden

      1. Het is echt naar Bertie. Ik wens het niemand toe, maar het gaat goed nu. Toch hoed ik mij voor onverwachte bewegingen met het hoofd. Vaak moet ik snel iets of iemand vastnemen die/wat zich in mijn buurt bevindt om niet te vallen, maar het is zo weer over. Het went een beetje.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.