De dreiging uit het oosten (Kath. Illustratie 25 maart 1948)


In de vorige eeuw joeg men de mensen veel angst aan voor Rusland en het communisme.
Bladerend in het oude maandblad kwam ik over dit onderwerp een groot artikel tegen: ‘het roemloze lot’ van Tsjecho-Slowakije dat geannexeerd werd door Rusland.
Gelukkig was daar ‘Truman die achter een eensgezind West- Europa stond’.
Hoe kwam ik daar nu bij?
ik dacht nog na over het tv-programma waarin je kon zien hoe spastisch overheden en werkgevers omgingen met leden.  De-heerlijke-Jaren-50/Zaanstreek-communisme-
Zelf bestond ik in 1948 nog niet maar ik ken de verhalen over de ‘vuile communisten’, die hekel bespeurde je tot ver in de jaren vijftig, begin zestig. Een non op de Lagere School bestond het ons uit te leggen dat Chroetsjov een misdadiger was, overigens zonder uitleg te geven.
Zo dacht mijn vader er ook over, hij geloofde zonder voorbehoud alle informatie. Mijn moeder was ook niet pro maar geloofde evenmin in de goedheid van de Verenigde Staten. Toen ze, veel later, las over de heksenjacht in Amerika was ze alsnog bozig maar  niet verbaasd.
Zie  Mccarthyisme   een ellendige periode waarin veel kwaad werd aangericht door McCarhy c.s.

Begrijp me goed: ik zou geen voorstander zijn geweest  maar je staat er niet meer bij stil.
Het gebeurt alleen nog verderop.
Maar onwillekeurig komt Trump in mijn gedachten. Zijn manipulatie
=

16 gedachten over “De dreiging uit het oosten (Kath. Illustratie 25 maart 1948)

    1. Je zult echt niet de enige zijn, dat onthouden wij ook niet allemaal. Maar jij bent van latere tijd toch?
      Toevallig heb ik deze boeken nog.

      Like

  1. De koude oorlog. Bij ons thuis wilden ze daar niet meer over kwijt dan dat die twee grootmachten niet tegen elkaar wilden praten en dat dat niet bevorderlijk was voor de goede gang van zaken. Mijn nieuwsgierigheid was toen nog niet zo gewekt, dat begon pas in het begin van de ’60’er jaren.

    Het was maar later toen Broer in het middelbaar zat en thuiskwam met verhalen pro Rusland dat mijn vader uithaalde en zowat het hele lerarenkorps communisten noemde. Maar toen was er van Chroestsjov al geen sprake meer.

    Dat de nonnen en de kerk hun boekje ver te buiten gingen bleek ook al wel toen de non in de school vertelde dat we thuis “Het Laatste Nieuws” niet mochten lezen en als onze ouders dat deden, dat we dat moesten aankaarten en dat de pastoor preekte dat je CVP moest stemmen was nog zo een gag.

    Geliked door 1 persoon

    1. Zo ging het in veel gezinnen. Behalve met de nonnen, ze probeerden het wel maar kregen weinig kans, ik denk omdat dat er teveel andersdenkenden woonden. De roomsen hoorden meer dan wat de pastoor zei..

      Schoonmoeder zei steevast: maak je geen zorg, grote honden bijten elkaar niet.

      Like

  2. Thuis werd er niet veel gesproken over politiek, dus ook niet over communisme, maar veel van mijn vrienden waren toen een beetje communist. Het was best ‘in’ om dat te zijn. Een soort nobel streven naar gelijkheid en vrij zijn in gelijkheid. Er is echter later weinig blijven van hangen…. Velen werden regelrecht grote kapitalisten. Net het tegenovergestelde.

    Geliked door 1 persoon

  3. Als tiener in de jaren 70 las ik ook over de russen die klaar stonden om ons te bombarderen of binnen te vallen. De amerikanen waren natuurlijk de goeden. Gelukkig hadden ze toen nog geen internet met sociale netwerken. Wat zou er dan gebeurd zijn ?

    Geliked door 1 persoon

  4. Vaak is het oordeel al klaar zonder de achtergronden te weten. Zelfs nu op internet veel info (en onzin) is te vinden zoeken veel mensen belangrijke dingen niet op…..ze praten liever de buurman na.
    Bij mij is het vaak zo dat ik zowel voordelen als nadelen zie aan de diverse systemen….dan hangt het er maar vanaf welke nadelen belangrijk zijn om tegen te zijn. Maar niets is 100% goed in mijn ogen. Als kind is het moeilijk een mening te vormen als er geen uitleg gegeven wordt.

    Geliked door 1 persoon

  5. IK ben er mee principes. Het Oosten was fout, het Westen goed. Helaas bewezen de communisten ook dat ze oorlogszuchtig waren en op macht uit. Korea, Hongarije (als een land onder de voet werd gelopen door de Russische beer, dan dit arme land), Tsjecho-Slowakije, Cuba, Vietnam, Laos, Cambodja, maar ook Indonesie. Allemaal last van de communistische knoet. Ik ben er ook in de Oostbloktijden regelmatig geweest, het beroep noopte daartoe, en het was geen groot genoegen. Communisme is als staatsvorm een ramp. Het onderdrukt, het is wreed, het gaat net zo uit van machtsmisbruik als in de dictatoriale staten die zgn. kapitalistisch zijn. Stalin was een grotere volksmoordenaar dan Hitler. Mao een man die miljoenen van zijn eigen volk over de kling joeg. En wat te denken van meneer Pol Pot en The Killing Fields? In ons land was de CPN kind van de rekening. Men had weliswaar principes, de arbeiders moesten het beter krijgen en liefst macht kunnen uitoefenen, het paste niet bij ons volk. Net zo min als het groene communisme van Klaver en c.s. ook al geloven vooral jongeren dat die man de Messias van de lage landen is. Communisme kent zijn aantrekkelijke kanten, maart toch vooral niet gewenst. Ik zal er dus altijd tegen strijden…Zal wel door de jeugd komen.

    Like

Geef een reactie op Suskeblogt Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.