Dit beeldige vers van de dichter kwam ik weer tegen bij documenten.
Het is nog steeds leuk om te lezen.
–
Wilt gij een hups, een rustig wijf?
Neemt eerst uit Nederlant het lijf,
Neemt dan noch tot so weerden pant
Het aengesicht uit Engelant,
En vorder noch, geloofje mij,
Een tong uit Brabant dienter bij,
En doeter toe een Hollants hert,
Dat niet te licht verslingert wert;
Maer sooje wilt den hoogsten prijs,
Soo haelt de billen van Parijs,
Voegt dit bij een, geminde vrient,
Zoo hebje een wijf, gelijck u dient.
—
Jacob Cats (1577-1660)
Vadertje Cats, mooi. Geboren in Zeeland!
LikeGeliked door 1 persoon
Vandaar het degelijk advies. Maar met de billen uit Parijs. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, vandaar dat de alogtone mannen den Nederlandse vrouwen aantrekkelijk vinden. \Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Is dat zo? Daar merkte ik nooit iets van, ook vroeger niet. Snik.
LikeLike
Die tong uit Brabant verpest het dan wel weer. Ik kan het weten want ik woon er.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook.
Als taal is het Brabants best mooi, het ligt er aan uit welke streek het komt.
LikeLike
Geweldig, ik kende hem nog niet!
LikeGeliked door 1 persoon
Hij heeft zoveel geschreven, ik ken ook maar weinig van hem.
LikeLike
Hij moest op zijn Parijse billen krijgen, geen vrouw uit één stuk willen.
😉
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien kreeg hij dat ook wel. ☻
LikeLike
levenswijsheid van Vadertje Cats…
die Parijse billen, had ik vroeger moeten weten
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, nooit gehoord van de ‘veertien billekes’? Of veertig, ik ken de tekst net goed.
LikeLike
Die Cats! Een degelijk man, met vele didactische wijsheden, maar hij wist best waar hij zelf zijn mosterd vandaan ging halen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat was mijn reactie toen ook. Het springt eruit. 🙂
LikeLike
Leuk gedicht. Parijse billen ken ik niet. Die zal ik eens bekijken als ik in Parijs kom.
LikeGeliked door 1 persoon
Gezien de tijdgeest zal je er niet veel zien. 😀
LikeGeliked door 1 persoon