Achtertuintje

Het is al weer te droog.
Knolletjes en zaadjes die ik in de grond stopte besproei ik licht.
Te vroeg, volgens een kennis, gezaaid vóór de IJsheiligen kunnen ze bevriezen.
Daar trek ik me niks van aan.
Ervaring doet ook wat. Ik weet dat het gros -en meer- ontkiemt.
En nog wat. Hebben de ijsheiligen nog iets te zeggen met de klimaatveranderingen? Zijn ze nog wel geldig? Ik betwijfel het. De verhalen van ‘in juni bevroren de poters nog’ dateren altijd van vroeger.
Hoe dan ook.
Ik wacht op groene puntjes in de achtertuin, met argusogen zoek ik dagelijks maar niets komt de grond uit.
Hier en daar een spijtig grassprietje dat sorry zegt.
Het is te vroeg, houd ik mezelf voor, over een maand wanhoop je door het oerwoud van wildgroeiende bloemen en planten.
Wat heb ik aan die gedachte?
Ik kijk ze NU de grond uit. Daar besproei ik ze voor. Ik bid voor ze en duim, smeek desnoods.
Wat willen ze nog meer?
Zelfs wildgroei verwelkom ik.
==

27 gedachten over “Achtertuintje

  1. Ik heb nog niets aan de bebloeming gedaan, enkel onkruid uitgetrokken. Wij willen er pas aan beginnen na onze meivakantie. Anders moet er nog iemand komen om het te onderhouden.

    Geliked door 1 persoon

  2. Het lijkt er inderdaad op dat de ijsheiligen op hun retour zijn.
    Het is nu warm, droog en het lijkt wel eind mei.
    Met zo’n aanmoediging zal de tuin strak overvloedig groen zijn. Hans

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.