Ik was er effe niet

bertjens

WordPress zal me niet gemist hebben. Niet dat ik dat verwachtte,
Fb was heel wat zorgzamer. Toen ik vertrok las ik dagenlang: ‘je kunt altijd terugkomen‘ en een droeve herinnering aan mijn open plek volgde nog weken nadien maar dat had niets met sympathie te maken.
Iets dergelijks -zorgzaam, bemoeiziek- hoorde je ook van je moeder als je weg ging, zelfs voor één avondje stappen kreeg je te horen: ‘Je netjes gedragen hoor, er loopt zoveel slecht volk rond’ en bezorgd keek ze naar je uitmonstering. De moeder van een kennisje riep al haar dochters dreigend na: ‘Niks aanvangen, denk erom.’
Bedoeld werd: raak niet zwanger!
Jongens hoefden daar niet aan te denken, mocht het verkeerd uitvallen lag de schuld vanzelfsprekend bij ons. Hadden we maar niks moeten aanvangen.
Wat een tijden, geen wonder dat we feministische neigingen kregen.
Enfin,
Een heel verhaal om te vertellen dat ik even weg was.
–
Nu ben ik weerom en ga alle leeswerk inhalen.
—

16 gedachten over “Ik was er effe niet”

  5. Bezorgd waren ze inderdaad…mijn ouders. Maar niet streng! Ooit verkondigde ik dat ik mij niet kon voorstellen dat ik zwanger zou raken van iemand waarmee ik niet verder zou willen, maar als dat toch ooit zou gebeuren….ik ging niet trouwen om die reden! Ook zou ik het niet afstaan en al helemaal geen abortus. Mijn moeder keek mij eens aan en zij zei rustig “dat kind komt wel groot hoor!” Bij ons was het dus met alles zo….. dingen waren soms ongewenst, maar niet onoverkomelijk….. altijd het beste er van maken!
    Maar goed dat je weer terug bent!!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Zo ongeveer zou het bij ons ook gaan, we zouden altijd thuis kunnen komen, ook met een kind. Toch letten mijn ouders op ons uiterlijk.
      Het zal de leeftijd zijn geweest, een te strakke rok werd al als uitdagend gezien.

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.