Bijna een griezelverhaal

bertjens

Het zachte zuchtgeluid weerklonk nu achter haar.
Raspend bij vlagen, ingehouden daartussenin.
Op een avond wachtte het haar op toen ze naar boven ging.
Akelig, beklemmend, benauwend.
Dan naast haar op het hoofdkussen. Ze kromp bij het geluid..
Ze analyseerde de zucht, vluchtig, in een poging zich niet te laten meeslepen in overspannen angsten. Wie ademde op deze manier?
Niet de echtgenoot, hij was er niet meer.
Die viezelijke ouwe oom? Maar hij was dood en kreeg een kruis na.
Ze schrok op door een diepe hijg, de ongeduldige zucht van een wachtende.
Geschrokken keek ze naar de keuken vanwaar het geluid kwam.
Ze rende, niemand te zien. Of toch?
Bang zette ze zich weer in haar stoel, steels om zich heen kijkend. Kwam iemand haar halen? Waarom?
Ze huilde hardop…..
—
Ooit blogde ik dat ik graag een griezelverhaal wilde schrijven maar het niet durfde. Bang voor mijn eigen creaties.
Herhaaldelijk begon ik er aan, even vaak moest ik afhaken. Ook nu.
Waarom begin ik dan telkens?
Griezelverhalen zijn fascinerend.
Jammer dat ze zo eng zijn.
–
Mocht iemand hier een vervolg op weten, dan ben ik heel nieuwsgierig en plaats het.
–

20 gedachten over “Bijna een griezelverhaal”

  2. Ik houd helemaal niet van griezelverhalen, al las ik op mijn 18de met graagte de verzamelde werken van Edgar Allan Poe. Al vond ik dat toen niet griezelig en al staan ze hier in de boekenkast, ik denk er niet aan om ze nog eens te lezen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Dat is niet gezegd. Meesterschrijver Poe verviel ook wel meer in zijn zelfde thema. Misschien schrijft een blogger wel eens iets frisser griezelig, dat nog niet werd gebruikt.

        Ik zou een poging wagen ware het niet dat ik daarvan misschien wel nachtmerries krijg.

        😱

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

      1. Ze huilde hardop, griste het laken van de tafel en kroop er helemaal in weg. De punten van het tafellaken hield ze stevig op beide oren. Ze wilde niks meer horen of zien. Hoe lang ze daar zo zat te snikken, weet ze niet meer. Toen ze bijna van de stoel gleed omdat ze plots indutte, schrok ze op.
        Met het laken stevig rond haar hoofd en middel, sloop ze naar de slaapkamer waar ze diep onder het donsdeken gleed en meteen in een heel diepe uitgeputte slaap zakte.
        Een harde, onvriendelijke por van een elleboog in haar rug deed haar weer ontwaken. De zucht van de wachtende was er weer… ‘Ga weg, eruit..’ kraste een dodenstem.
        Dit gebeurt niet echt, dacht ze, dit bestaat niet. Katie Kroes is dood. Katie Kroes heeft zich hier dertig jaar geleden verhangen op zolder omdat haar aanstaande het uitmaakte net voor hun bruiloft.
        Een blauwe, benige lijkvinger duwde in haar ruggengraat en met een koude krachtige zucht dwong ze haar naar de zijkant van het bed. ‘Eruit’ kraste Katie. ‘Eruit!’
        Katie Kroes was terug.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

  6. Vervolg op je verhaal…

    Ze voelde een koude rilling over haar rug lopen, ze kon er niks aan doen maar haar lichaam begon te trillen. ‘Controle, ik wil controle, niet trillen, niet bang zijn’ zei ze hardop tegen zichzelf. Aandachtig luisterde ze naar de raspende ademhaling. Die piepte zachtjes bij iedere tuig die naar binnen ging. Ineens hield ze het niet meer, ze sprong recht omhoog uit haar stoel en rende naar de deur. Maar dat lukte niet, haar benen bleven staan, ze kon ze niet bewegen. De kou die ze voelde kwam dichterbij, steeds dichterbij, net als het raspende geluid van de ademhaling. In en uit, in en uit. Ineens, een gil! Haar eigen gil! Het ontsnapte uit haar keel! Het klonk ijzig, zo ijzig dat haar man die naast haar lag te slapen wakker schoot. Badend in het zweet zat ze rechtop in bed. Het raam stond open, de hond was stiekem de slaapkamer binnen gelopen. Doorweekt en nog na rillend haalde ze opgelucht adem. Een nachtmerrie! Een dood- en doodenge nachtmerrie. Gelukkig. Ze sloot haar ogen en haalde diep adem om zichzelf te herpakken.
    Ze stapt voorzichtig uit bed, keek om zich heen. Waar was ze eigenlijk? Zo zag de slaapkamer er toch niet uit? Misschien was het geen nachtmerrie, maar toch echt….

    Welterusten alvast voor vanavond ;-).

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Toen zo ‘s-morgens wakker werd was het stil in huis. Heel stil. Dat was raar want normaal hoorde ze altijd wel ergens geruis vandaan komen. De buren, kinderen op straat op weg naar school, verkeer. Nu niet. Het was doodstil. Wel kon ze ergens in de verte gekras horen…een raar geluid. Naast haar zag ze een vlek. Donker van kleur. Haar ogen sperden zich open, haar hart sloeg over, een huivering trok door haar hele lijf. Ze durfde zich niet te bewegen. Geen geluid te maken. Bang voor wat er mogelijk in huis rond sloop. Als ze maar stil was kon ‘dat’ haar niet ontdekken. Ze moest nodig plassen, dat wel. Buiten was het ook zo donker. Ook al zo raar, want het hoorde licht te zijn. Ze rook een vreemde lucht. Intrigerend, maar ook niet de geur die in haar huis thuis hoorde. Het gekras kwam ergens uit haar badkamer vandaan. Ze besloot toch maar eens te kijken. Wellicht een muis of zo. Ze was er bang voor, maar met een wapen in haar handen zou ze dat wel te lijf kunnen. De vloerveger werd dat. Ze sloop op haar blote tenen naar de badkamer, rukte die open en verstijfde……wat ze daar zag sneed haar de adem in de keel af……..(wie o wie)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.