Verscholen achter een stapel grote boeken vond ik dit kleintje terug.
Een bundeltje uit 1969 van dichter Gerrit Achterberg.
Het is inktzwarte poëzie over de tijd die hij in een psychiatrische inrichting doorbracht.
Onbegrijpelijk dat ik dit vergeten was, de narigheid maakt nogal indruk. Zie voorbeeld
In deze trant staan er 25 gedichten in.
Moeilijk naar mooi, mooi maar triest, de titel van het boek zegt alles.
Hij moet een ongelukkige man zijn geweest.
gerrit-achterberg-1905-1962
Ik wil het niet meer lezen maar weggooien kan niet.
Het gaat weer terug naar de vergeethoek.
–
BERTJENS 
Weggooien is inderdaad zonde, maar van zulke gedichten word je niet vrolijk. Het maakt wel duidelijk hoe hij zich voelde, maar sleurt met dergelijke gedichten anderen mee in zijn ellende…….. om zo’n boekje te lezen moet je stevig in je schoenen staan!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat doen we dan ook. Denk ik zelf. ☻
LikeLike
Vrolijk is het dus allesbehalve.
LikeGeliked door 2 people
Nee, daarom lees ik niet verder. Misschien van de zomer, dan ziet alles er anders uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Er zijn misschien mensen die er troost in vinden. Dat bundeltje is niet zomaar in jullie bibliotheek gekomen.
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien.
Het lag in mijn eigen boekenkast, ik heb geen idee waar, wanneer en waarom ik het kocht.
In onze bibliotheek zul je dit niet vinden. Denk ik.
LikeLike
Triest hoort bij het leven, net zoals geluk. Of blijdschap.
LikeGeliked door 2 people
Is me bekend maar dat wil nog niet zeggen dat ik poëzie als dit graag lees. Dit is meer geschikt voor degenen die geen eigen ervaringen hebben.
LikeLike
Het licht
dat ik
kreeg aangereikt
kon ik pakken
door de schaduw
die het wierp
LikeGeliked door 3 people
Een mooi antwoord.
LikeGeliked door 1 persoon
Een gedicht uit mijn zwarte periode
Om inzicht te geven voor mezelf en de hulpverleners gaven mijn woorden een kijkje binnenin.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel goed, het hielp jou maar of Achterberg ook om die reden dichtte betwijfel ik.
Uit het stukje achter de link blijkt duidelijk dat hij niet anders kòn.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoogste tijd dus voor een mooi nieuw jurkje.
Achterberg achter je laten is niet zo makkelijk. Hij heeft ondanks zijn ernstig psychisch lijden toch maar jouw bibliotheek (boekenkast) gehaald. Laat hem daar staan, en kijk er pas weer in als jij onverhoopt ook (iemand met) dat soort problemen ontmoet.
Complimenten voor de frisse aanblik van je blog!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Pawi, het is een probeerjurkje. Maar de foto wil ik erin houden. Hoogwater in de Niers, Gennep.
Dit soort lijden kenden we van een nabij familielid. Hij kon niet dichten maar straalde van zichzelf al deze ellende uit.
LikeLike
niet direct het type poëzie waar ik van hou Bertie..
een vreemde levensloop had die man ..
mooi kopfoto heb je hier geplaatst
groeten
LikeGeliked door 2 people
Voor een goed gevoel moet je dit niet lezen. Ik heb het boekje weer opgeborgen, uit mijn ogen. ☻
LikeLike
lezen misschien om begrip te krijgen voor de andere kant van het leven? Voor mij dagelijkse kost….heb zelf een diagnose….Ik snap echter wel dat je hier niet altijd mee geconfronteerd wil worden. Ik ook niet.
LikeGeliked door 2 people
Dat klopt. Er was een tijd dat we iemand kenden. Later nogmaals. Het was keihard om te zien en we konden niets doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het maakt machteloos ja…
LikeLike
Ja…
LikeLike
Het was een zwarte periode van bezetting
Gevangen genomen
Schrijven lucht hem op
Al verandert dat niets
Wellicht dat de beschrijving
leed verzacht
Voor generaties later een inzicht
al is het denk ik niet voor te stellen
Hij beschadigde en werd psychisch
een wrak
Ook daar schrijft hij over
LikeGeliked door 1 persoon
Dat heb ik begrepen.
Dankjewel voor dit gedicht.
LikeGeliked door 1 persoon