O ja? Wie zegt dat?

Het heeft zo moeten wezen is de gevleugelde uitdrukking van een paar kennissen. Meestal bij nare gebeurtenissen.
Daar heeft god vast een bedoeling mee, de variant van een vrome moeder.
Niks nieuws onder de zon is een luchtiger benadering.
Zoiets kun je niet ontlopen, hoorde je ook wel.
Dat is het (nood-)lot, een pessimistischer visie.
Het is voorbestemd doet weer denken aan religie.
In de science fiction kwam ik dit thema ook tegen, het raakt aan het idee van parallelle werelden of een cirkelbestaan. Over deze onderwerpen zijn boeiende verhalen geschreven – als je van dit genre houdt.

In het dagelijkse leven echter vond ik het -als jonge vrouw- onaangename uitspraken.
De moed opgeven, onderdanig zijn, te gauw aannemen wat de dokter zegt, de pastoor, grootje. Te gemakkelijk. Alsof Nostradamus en profeten je het persoonlijk hadden voorspeld.
Bijgeloof.
Ondanks mijn laksheid zou ik niet zonder meer een tegenslag accepteren, dacht ik, kom op zeg.
–

Het leven leerde me buigen. Een beetje dan toch.
Het is niet anders,’ zei een oude vrouw steevast. Ik nam het van haar over.
–