Vandaag haalde ik een paar bewaarde kalenders tevoorschijn.
Er staat meer in gekrast dan gedrukt.
Achter veel namen prijken kruisjes en hoewel ik niet dagelijks stilsta bij de dood van ieder (schoon-)familielid, het treft me deze dagen toch. Kerkelijke gewoontes blijven je aankleven.
Zelf heb ik nog een aantal broers en zussen, ze wonen te ver of zijn slecht ter been. Van schoonfamilie leeft nog 1 zus.
Zoetjesaan ga je enig kind worden, wees was je al.
Dat krijg je als je de jongste bent.
Mijn vader en moeder waren ook de (bijna) jongsten, er zijn geen ooms en tante meer over.
Zolang het hele gezin nog leefde en er contact was dacht je niet aan de toekomst, niet in deze vorm. Je voorzag hoogstens een paar oudjes die gezellig samen theedronken of een borreltje namen.
We maakten daar grappen over.
Langzamerhand veranderden die grappen, bij iedere uitvaart werden ze zwarter, macaber.
Je treft een nicht of neef die hetzelfde meemaakt. Het zal in veel families zo gaan.
Die dingen.
—
Deze keer leg ik de kalenders bij het oud papier.
Ik ga voor nieuwe, zonder kruisjes.
–
Ik wens jou een heel lang leven.
En dat je een volle en levendige verjaardagskalender houdt.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Rob, insgelijks.
LikeGeliked door 1 persoon
Neen, daar heb ik de kalender nooit voor gebruikt. Sommige data wil ik me wel herinneren maar die heb ik in mijn pc opgeslagen zodat ik er niet steeds mee geconfronteerd word.
LikeGeliked door 1 persoon
In alle agenda’s en kalenders schreef ik verjaars- en sterfdata.
Nu stop ik daarmee, alleen de verjaardag van de levenden komen er te staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier ook zo, ik ben de jongste…… mijn moeder de 6de van 7 kinderen….. alle ooms en tantes zijn overleden. Mijn vader was enig kind, dus aan die kant niks. Ouders en oudste broer leven niet meer….. ander broer gelukkig nog wel. Een aantal neven en nichten zijn er niet meer……. het dunt allemaal flink uit. Gelukkig hebben we met de meeste neven en nichten wel regelmatig contact, soms een reünie of een etentje…… er zijn er nog genoeg over om een reünie te kunnen houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is veel waard, dat het maar blijft.
In mijn familie zijn ontelbare neven en nichten, ik ken er maar een paar van.
LikeLike
Ik dacht wij ooit met z’n 25-en waren en dan de “aanhang” nog…… je krijgt ze nooit allemaal bij elkaar en bovendien was er 1 al overleden toen we met de reünie begonnen en mijn man was er natuurlijk ook niet meer, dus die heeft veel neven en nichten niet eens gekend. Een vaste groep is er elke keer bij en het is opvallend dat er onderling meer contact is sinds die eerste reünie (ik denk een jaar of 10 geleden)….. toen hadden sommige mensen elkaar meer dan 40 jaar niet gezien. De oudste op dit moment is net 88 geworden (van de “kouwe kant” 😀 ) en was net voor zijn verjaardag bij het laatste etentje…… gebracht door zoon en schoondochter die ook mee-aten…. heel gezellig. Deze man is nog zeer kwiek, werkt graag in zijn moestuin, stapt op zijn e-bike om een paar plaatsen verderop bepaalde boodschappen te halen die daar beter en goedkoper zijn en is nog heel enthousiast. Heerlijk! Elke keer brengt een ander kind hem als er hier wat is (hij heeft er 5 en er is er altijd wel eentje die dat doet, heerlijk gezin!! Er zijn er nog maar 14 over en van de aanhang iets meer….. maar wel flink uitgedund dus. Maar inderdaad, als je de jongste bent dan krijg je dat. .
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk, dat ze het in ere houden. Ik ben jaloers☻
LikeLike
Vooral op verjaardagskalenders verschijnen deze kruisje als de leeftijd stijgt sneller.
Maar ook digitaal loop je tegen het zelfde aan. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Zo gaat dat. Je staat er niet bij stil maar wat ik al zei: sommige kerkelijke gewoontes blijven je bij.
LikeLike
Ik heb dat met mijn (oud) adres- en telefoonboekje… daarin staan er al veel die er niet meer zijn… Mijn ooms en tantes… de meesten zijn overleden. Ik heb nog drie tantes in leven, maar die zijn alle drie hoogbejaard en ernstig lijdend. De generaties schuiven snel, gaan te snel voorbij. Niet teveel aan denken, leven in het nu en het leven genieten. We kunnen er verder toch niks aan doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Er over nadenken doe ik zelden behalve deze dagen, en nu heb ik het ook niet meer op papier.
Natuurlijk doe je er niets aan, het hoort zo te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij het bekijkenvan fotoalbums valt het ook op. Die en die, och ja die ook is er niet meer. Er even bij stilstaan is niet zo gek, dan weer verder.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is hetzelfde idee, dat klopt.
Je bladert, kijkt en gaat door.
LikeLike
Het is bizar hoeveel mensen om ons heen wegvallen.
LikeGeliked door 1 persoon
En op een dag gaan wij ook.
LikeLike
Ja wij komen ook aan de beurt. Laten we daar nog even mee wachten.
LikeGeliked door 1 persoon
Vandaag staat iedereen in frs op het kerkhof met een bak chrysanten. Ik denk niet aan de dooien, maar ik herinner me ze toen ze nog leefden.
LikeGeliked door 1 persoon
Alleen nu denk ik aan ze. De laatste keer.
LikeLike
Ik was al enig kind dus veel verlies in mijn directe omgeving heb ik niet. Mijn moeder is ook einig kind en mijn vader kwam uit een gezin van zeven. Daar schiet niet veel meer van over. De tijd staat ook voor de mens niet stil.
LikeGeliked door 1 persoon
Het zou gaan vervelen, altijd hetzelfde. 😆
LikeGeliked door 1 persoon
Och ja……
Beter zonder kruisjes.
Novemberreactie .
LikeGeliked door 1 persoon
Juist. Vanaf nu.
LikeLike
Als je jong bent lijkt iedereen onsterfelijk. Jij zelf het meest. Middelbaar maakt voor het eerst kwetsbaar. De familie sterft uit. Nu behoren wij tot de generatie die ‘aan de beurt’ is. Slechts generaties onder je en ook vriendenkring kent dit euvel. We worden ouder pappa. En dat is op zich heerlijk, maar als oud ook eenzaam wordt is het even minder…
LikeLike
Bovenaan staat gezondheid. Voor mij tenminste.
LikeLike