Goeie vraag maar een antwoord?
De ideeën waren, zoals van veel jonge mensen, niet altijd duidelijk. Hoogstens hadden we vage plannen, een vastomlijnd doel is maar enkelen gegeven.
Daar doorleren na de MULO geen optie was, wachtte ik af tot na het eindexamen, dan zag ik wel verder.
Wie weet kwam er een mooie baan voorbij.
Of een interessante advertentie voor het een of ander, geen idee voor wat.
Een prins.
Iets in de zorg leek me wel wat, met een gerichte vervolgstudie.
Actrice was een eerdere keuze, helaas speelde verlegenheid me parten.
Intussen schreef ik, verhaaltjes, versjes, zwijmelgedichten over Elvis, verscheurde ze en stopte daarmee. Beeldene ‘kunstwerken’ gingen de kachel in.
Zo ging dat.
–
Wat ik werkelijk wilde worden wist ik pas na het grootbrengen van ons gezin.
Beetje laat en wat ik voor ogen had? Dat houd ik voor mezelf.
☻
–
Sommigen weten goed wat ze willen worden. Ik wist het ook niet… ik koos voor het onderwijs, maar ik zou nu wel iets hoger mikken. Ik was graag professor in de filosofie geworden. Operazangeres of ballerina vond ik ook geweldig. Een hotelletje runnen, sprak me ook zeer aan. Fotograaf kon ook, maar schrijver lijkt me de max.
LikeGeliked door 2 people
Ook jij had veel ideeën, zie ik.
Nooit te oud om… zegt men. Wat let je.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was ook graag actrice geworden, maar -precies als jij- was ik veel te verlegen. Ik ben wel blij met mijn vak in de Beeldende Kunst al levert het financieel bitter weinig op, geen donder zeg maar.
Je maakt mij wel nieuwsgierig, Bertie. Ik doe een gok: goochelaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Vergeleken bij de volgende generaties was er weinig begeleiding, misschien zouden we met hulp nu andere keuzes maken.
Goochelaar? Nee… 😀
LikeLike
Vastomlijnde plannen had ik niet, maar in een apotheek of bibliotheek werken leek mij wel wat. Tsja, toen ging het mis op school, het lukte niet meer, pas later kwam ik er achter dat ik ziek was….. ik heb een paar jaar met leverproblemen rondgelopen, dat maakte mijn schoolresultaten er niet beter op. Zitten blijven was onmogelijk, daar zorgde de mammoetwet voor…… dus…. van de derde naar de eerste….. maar dat zag ik niet zitten….. dus eraf…. jammer, maar op dat moment de beste keuze. Werken in een drogisterij, heerlijk, ik wilde drogiste worden….. maar toen werd ik pas echt ziek….. ruim 5 weken in het ziekenhuis, daarvoor en daarna lang ziek thuis……. en toen ik weer ging werken bleek ik dat echt niet te redden….. dan maar voor halve dagen in het zwembad, bij de kassa….. erg gezellig gewerkt daar, maar het werk in de drogisterij vond ik leuker. Ik ging steeds minder werken en uiteindelijk ging het echt niet meer…. dus gestopt. Het loopt nou eenmaal niet allemaal zoals we graag willen. Maar goed….. pech gehad….. ik heb ondertussen wel af en toe een cursus gedaan en mijn algemene kennis is zeker niet slecht….. werk dus al lang niet meer, maar zit ook niet stil…. alleen kan ik het nu vaak indelen zoals het mij het beste uitkomt, hoe ik mij voel. Dus ja….. hoewel ik geen vaste plannen had heb ik niet de baan van mijn dromen. Wel is het plan om moeder te worden gelukt, maar zelfs dat ging niet zomaar….. maar voor mij is moeder zijn de mooiste baan! Jammer dat ik maar 1 kind heb, maar daar ben ik dan ook extra blij mee.
O ja, Edwin wilde als kind clown worden, later muzikale clown en uiteindelijk muzikale goochelclown. Veel later wilde hij liever achter de schermen werken en deed een opleiding licht/beeld en geluid/podiumtechniek…… en hij werkt bij het waterleidingbedrijf aan de telefoon 😀 …… Bij veel mensen loopt het toch anders.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gaat nu eenmaal niet altijd zoals je zou willen, jammer.
Daar doe je niets aan, en zéker niet achteraf.
LikeLike
Het is ook geen drama hoor en bij veel mensen loopt het heel anders. Soms gaat het met rare omwegen toch nog naar het oorspronkelijke plan, maar dat gaat bij mij niet meer lukken 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe vaak zouden mensen niet zeggen: was ik maar….
LikeLike
Heden ten dage is het nog moeiliker te weten wat je wilt worden. Er zijn zoveel mogelijkheden en richtingen dat het onoverzichtelijk wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is waar, dat begon al toen onze kinderen moesten kiezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Nu zou ik het ook wel weten. Maar indertijd hield men je als meisje maar een beperkt aanbod voor en daar zat nu echt eens niets tussen dat me kon bekoren.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat gold voor jongens ook. Daar deden ouders vaak zelf aan mee.
De middelbare scholen boden meer keus.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij actrice, ik kunstenaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij jouw expositie doe ik een monoloog. 😉
LikeLike
Weten wat je worden wilt
Best belangrijk
maar de studiekeuze
gebeurt in lastige levensfase
Hopelijk geeft het wel
inzet met een doel
Ook ik wist het
Helaas
een ongeluk
zette alles op zijn kop
Schrijven en dichten
bleek latent talent
Voor de hulp
die ik verleen als vrijwilliger
krijg ik voldoende terug!
LikeGeliked door 1 persoon
Oei, door een ongeluk….
Maar latent talent (grappige woordspeling) ontdekken maakte veel goed?
LikeLike
Arb ongeschikt
Maar zo’n hobby
Moest eigenlijk wat opleveren
Twee boekjes eigen beheer
Expositie 10x .weblog en fb
Kan helaas niet alles
lastig om uit te leggen
overvraagd omdat je aan buitenzijde
LikeLike
Niets ziet
LikeLike
Dat begrijp ik, het probleem van uitleggen.
Jammer. Kwestie is dat er meer dan een kwart miljoen amateur schrijvers/dichters zijn, misschien wel meer. Vind daar maar eens een betaalde plek tussen.
En dan nog de nodige fotografen, schilders en andere kunstzinnigen…
LikeLike
Kan de dwang en druk niet aan
Kwaliteit van mij is bovengemiddeld mag ik zeggen
LikeGeliked door 1 persoon
Het mag!
LikeLike
Archeoloog, bioloog
Studentenstop
Toen maat maatsch werker of zo
Uiteindelijk soc dienstverl gedaan MBO
Soc. Verz. Geprobeerd
Nu vrijwilliger rev. centrum
Top! Job @0 jaar
LikeGeliked door 1 persoon
Het hele gezin ging in de zorg. Ik dus ook. En nog steeds. Nu zou ik oceanografie gaan studeren of voor zijn/haar hulpje.
LikeGeliked door 1 persoon
Min of meer een automatisme.
Oceanografie lijkt me interessant. HOVO-senioren-onderwijs?
LikeGeliked door 1 persoon
ik wist het eigenlijk ook niet en maakte dan ook niet de juiste keuze..
maar gedane zaken hebben geen keer..
niet dat ik mijn vak tegen mijn zin heb gedaan…
groeten
LikeGeliked door 1 persoon
Vaak deden we het werk waar we voor kwamen te staan. Gewoon, verantwoordelijkheidsgevoel en zo.
LikeLike
Plannen genoeg als je jong bent, maar ze komen niet altijd uit.
En later weet je het wel, te laat. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Eerlijk gezegd had ik geen echte plannen, ik had altijd het gevoel van ‘later als ik groot ben’. Zelfs toen ik al middelbaar was. ☻
LikeLike
Ooit wilde ik tuinarchitect worden. Tot ik ontdekte dat ik hier te weinig beeldend vermogen voor bezit.
Uiteindelijk ben ik voor de klas terecht gekomen.
Nu kijk ik vooral uit naar een plezierige pensioenering.
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een aangenaam vooruitzicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn eerste droombaan was non. Ik zat op de kleuterschool waar een non voor de klas stond en dat leek me wel wat. Maar toen ik, eenmaal op zwemles, begreep dat nonnen nooit in het zwembad kwamen, gaf ik dat idee op. ‘Gewone’ juf kwam ervoor in de plaats. Dat idee heb ik heel lang vastgehouden tot mijn leraar Nederlands me het vak op de middelbare school afraadde. Toen wilde ik wel naar de kleinkunst- of de tekenacademie, wat vervolgens werd afgeraden door respectievelijk de muziek- en de tekenleraar. Ik ben toch maar Nederlands gaan studeren en heb een paar jaar voor een (MBO)klas gestaan. Was niet te doen. Uiteindelijk ben ik, later in mijn leven, psychologie gaan studeren en daar heb ik nog een aardige carrière in gemaakt. Maar het allerliefst was ik een soort Annie M.G.Schmidt of Renate Dorrestein geworden. Niet gelukt helaas.
Ben overigens wel erg benieuwd naar wat jij voor ogen had. Licht je nog een klein slipje van de sluier op?
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt dus ook verschillende wensen gehad, behalve non serieuze waren het serieue ideeën.
Wat ik voor ogen had ligt voor de hand. ☻ Alleen, het kwam er niet van.
LikeLike
Ik wilde achterenvolgens trambestuurder, piloot, held, cowboy, weer piloot en toen vliegtuigmonteur worden. Het werd niets van dat alles. Op mijn 14e geworven door een grote Nederlandse bank. Inclusief studies en hard werken in de praktijk overdag bij dat bedrijf. Veel geleeerd. Daarna toch in de luchtvaart terecht gekomen. Intussen wel al veel schrijvend. Over onderwerpen die me raakten. Na een reeks van jaren in de auto’s terechtgekomen. En weer vele jaren later in de advisering, training en coaching, maar ook de bladenwereld. Kortom….niets van wat ik wilde als kind deed ik. Maar ik bleef er wel bij in de buurt…
LikeGeliked door 2 people
Dat is al heel wat, vaak worden oorspronkelijke wensen uit het oog verloren.
LikeLike