Hoe alles vervliegt. Impressie.

Emoties gaan luwen
vriendschap vervlakt
gemis en begeerte verzachten in weemoedig sentiment.
Berustend in tegenspoed
wordt voorspoed nauwelijks omarmd…

Lang geleden leerden we een vrouw kennen die ver in de negentig was.
Ze had iets achteloos’ over zich, alsof het leven haar weinig interesseerde.
Het was geen dementie, geen levensmoeheid.
Later zag ik hetzelfde -in mindere mate- bij enkele andere hoogbejaarden.
Het intrigeerde me. Het leek me een natuurlijk verloop, terug naar een blanco gevoelswereld om dan, wanneer heftige emoties verwerkt zijn, in alle rust te overlijden.
Misschien is dat de gewone weg en slijt niet alleen het lichaam, ook de geest.
Ik weet het niet.
Maar nieuwsgierig ben ik wel.
Naar hoe we zelf zullen zijn mochten we die leeftijd halen.

25 gedachten over “Hoe alles vervliegt. Impressie.

  1. Mooi verwoord Bertie. Het houdt me ook bezig omdat ik er zoveel wordt mee geconfronteerd via mijn moeder, mijn tantes, enz. Het laatste loodje is vaak zwaar. Je kind sterft, je kleinkind krijgt kanker… Je zit gevangen in een lichaam dat ‘op’ is. Ook je geest haalt gemene streken met je uit en slaat gaten in je kop. En ik zie veel eenzaamheid bij hoogbejaarden. Veel ouderen voelen zich afgedankt. Terecht.
    Ik doe wat in mijn macht ligt omdat mijn moeder zich niet zo zou voelen. Gelukkig is ze optimistisch en positief. Zo wil ik ook zijn als ik het geluk heb zo oud te worden, maar ik vrees dat ik een zuurpruim zal zijn.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat is erg hè, je ziet het aan en kan niet veel doen.
      Mijn hoop is te worden als de mevrouw over wie ik schreef, afstandnemend van alles,, rust vindend.
      Dat jij een zuurpruim wordt kan ik me niet voorstellen, dan liever een reine claude. 🙂

      Geliked door 1 persoon

  2. Wijsheid komt met de jaren zeggen ze….. maar met de volgende jaren neemt die wijsheid vaak ook weer af. Ze heerlijk als iemand niet dement wordt…… en het leven ook nog aan kan! Ik heb iemand gekend die tot het eind blijheid uitstraalde, zo’n leuk mens. Haar geloof hielp haar daar wel bij, maar dan nog vond ik het knap. Haar man overleed, zij hadden geen kinderen gekregen en zij bleef zoals ik haar altijd al kende. Dekte keurig bij elke maaltijd de tafel voor haarzelf omdat zij vond dat je jezelf al snel ging verwaarlozen als je dat niet meer tijd. Zij kon zo heerlijk lachen en genieten! Zij was al zeker 80 toen zij ineens in een lange broek bij ons kwam…. lekker warm vond ze….. en zij had haar haar afgeknipt …. geen knotje meer, maar een permanentje Als zij winkelde en zij zag een leuk kledingstuk dat pakte zij een opschrijfboekje en tekende het na…. thuis had zij dan nog wel een oude jas of zoiets waar zij de stof van kon gebruiken om het na te maken.
    Zo hoop ik ook te worden…. ik ben redelijk positief….. zie vooral de mooie dingen, maar verstop de nare dingen niet…. die horen er gewoon bij en kan ik beter aan doordat ik zoveel mooie dingen zie…… maar zoals buurvrouw S. ben ik niet……. die was echt het toppunt van positiviteit, maar daarnaast ook realist. Een geweldig mens….. ik denk nog vaak aan haar… en aan de geweldige boterkoekjes die zij bakte als mijn moeder jarig was (zonder oven). Ik hoor in gedachten haar stem nog met het Rotterdamse accent, hoor haar lach….. echt iemand die ik nooit vergeet!

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik denk dat het niet echt met leeftijd te maken heeft, maar met een hoeveelheid die een mens te slikken krijgt. Als het vaatje vol is, komt de gelatenheid.

    Ik denk dat het verschrikkelijk eenzaam moet zijn.

    Geliked door 1 persoon

  4. Het is op iedere leeftijd wijs en rustgevend als je weet waar je al of niet invloed op hebt. Wat je kan laten rusten en wat vraagt om actie. Ik persoonlijk worstel hier vaak mee, maar ik leer. Iedere dag. Goed stuk Bertie !

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op ms Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.