Niet zo gek dat onze (groot-)ouders -die weinig of geen talen leerden- niet alles snapten van de enkele woorden die ze tegenkwamen.
Dit bijvoorbeeld ↓
water is wet
we volgen een slim diet
closed de wcdeur
we dragen boots
luisteren naar broadcast
—zouden ze maar half begrijpen en lezen als
dat de overheid verplicht voor water moet zorgen
we een intelligent dieet volgen
dat de wcdeur een closetdeur is
er uit de broodkast geluid kwam
–
Ik kom hier op door een opmerking die me aan mijn vader herinnerde. (‘Weet je nog, onze Pa…’)
Hij las graag voor uit de krant. Bij een artikel over de pianist Count Basie sprak hij de naam uit als Koent Bassie. Genant voor ons, pubers, maar niet onlogisch, dit was duidelijk verwant aan de Franse taal die voor hen bekender klonk dan het Engels.
Ze zouden de hedendaagse reclames niet begrijpen als ze er onverwachts mee geconfronteerd werden.
En eerlijk gezegd, van veel Engelse informatie op Internet begrijp ik ook niet alles. Woordenboeken en Google moeten me helpen anders zou ik muurvast zitten bij elk probleempje .
Misschien een van de oorzaken dat ouderen niet aan Internet beginnen.
ps
Uiteraard bedoel ik de heel oude ouderen. ☻
–
Over Engels gesproken
In de jaren vijftig-zestig en daarvoor was het gebruik van het Engels nog lang niet zo gewoon als nu.
BERTJENS 
Mijn vader sprak geen woord Engels, .. dacht ie. Hij heeft alleen de lagere school doorlopen. Punt was dat ie bij een houthandel werkte en eerder een schipper was. Op z’n schip had ie een ‘winch’. Hij wist niet dat daar het Nederlandse woord lier voor bestaat. Bij de houthandel hadden ze kleine spoorwagons om het hout te vervoeren. Die dingen werden ‘lorries’ genoemd. Om te voorkomen dat die zelf aan de rol gingen legde men er een ‘strijkie’ voor. Zo waren er meer woorden die uit het Engels kwamen. Voor m’n vader waren dat allemaal Nederlandse woorden, want iedereen gebuikte ze. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zijn internationale woorden, ‘werk’-woorden die overal begrepen worden, handig ook voor handelsverkeer.
Onze pa was boerenzoon, ik neem aan dat er weinig Engelse boerenwoorden waren voordat er gemechaniseerd werd. Later werkte hij bij de papierfabriek.(VGZ). Daar waren banen met vreemde namen (‘kollenganger’) maar voor zover ik weet weinig Engels.
LikeLike
In Nederland werden veel woorden veramerikaanst… vooral qua uitspraak… ik denk aan caravan, tanken, kaki, … Toen ik hier kwam wonen heb ik geleerd om dat hier ook zo uit te spreken, anders lachen ze me uit. Belgen spreken caravan en kaki, maar ook cacao op z’n Frans uit. Ik denk goed na voor ik iets zeg… mijn taal pas ik aan aan de kant van de grens waar ik mij bevind.
LikeGeliked door 1 persoon
Popmuziek zette voor de jeugd die Amerikaanse trend, ik weet alles van die jaren 😉
Belgen spreken anders dan Nederlanders, dat is waar, je leest het ook in de romans.
Hat zal wennen geweest zijn, tweetalig spreken? Lastig of viel het mee?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat sluipt in je zonder dat je het merkt. Ik pas vloeiend mijn taal aan zonder dat ik er mij bewust van ben, maar als ik een tekst luidop voorlees, dan kan ik dat alleen maar in het Vlaams Nederlands.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn opa kon glimmend van trots “Spiek joe Inglies” zeggen, geleerd bij “De Engelse hoek” (de plek waar in de oorlog mannen bij elkaar kwamen om te praten over wat ze op de Engelse radio gehoord hadden, wordt nog steeds zo genoemd!)
LikeGeliked door 1 persoon
Schattig, iets om te onthouden. 😉
LikeLike
Engels was een ver weg taal, mensen aan de grensstreek spreken vaak wel Duits.
Mijn vader heeft ooit geprobeerd Engels te leren, maar zag het toch niet zo zitten. Hans
LikeLike
Ot. Je verzoekje ligt op de muzikale Bank voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je en ja, aan de grenzen wordt vaak tweetalig gesproken. Soms een plaatselijk dialect.
LikeLike
Wij kregen in die jaren meer met verfransing te maken, zeker hier aan de taalgrens. Mijn moeder sprak het niet, maar de enkele keren dat ze een Engelstalige ontmoette vertelde ze: “My English is from the war” waarna Broer en ik ons enorm geneerden.
LikeGeliked door 1 persoon
🙂 en verbeteren was er natuurlijk niet bij.
Het is niet niet zozeer het Frans als gesproken taal die onze ouders herkenden, meer als iets van vroeger, van hùn vroeger, waarin Franse woorden werden gebruikt die voor deftig doorgingen. Directoir, camisoles, portemonnaie, trottoir en zo, stond mijlenver af van Engels.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ik wou zeggen is dat wij indertijd met Frans meemaakten wat er nu met Engels gaande is.
En mijn moeder verbeteren? 😯
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn streng katholieke scholing zette in de vijfde klas al in op kennis van de Engelse taal. Lezen, schrijven, uitspreken. Muziek voegde het nodige toe. Middelbaar onderwijs deed er nog een schepje bovenop. Later werkte ik in branches waar dat Engels van levensbelang was. Tweede taal die ik me simpel eigen maakte. Met eigen vakkreten. Veel zou in het Nederlands hebben gekund, maar werd door het internatonale karakter van het werk gewoon in het Engels gedaan. In de autobranche waar ik vele jaren actief was, moest je spreken en schrijven met Polen, Tsjecho-Slowaken, Japanners, Koreanen. Het was handig om dan Engels te spreken en schrijven. Duits pikte ik en-passant op. Net als het gebruik van internet/mail etcetc. Wellicht komt het daardoor dat ik mij op het www aardig kan weren.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor internationaal zakendoen is het idd het beste om één voertaal te hebben maar in eigen omgeving voldoet de moedertaal ook, beter zelfs. Ook op de universiteiten is niet iedereen te spreken over het veronachtzamen van het Nederlands.
LikeLike
Mijn vader sprak een gebrekkig frans, enkele woorden die hij geleerd had toen hij nog in de walen werkte. Voor de rest spraken ze alleen het dialect/
LikeGeliked door 1 persoon
Zoals de meeste gewone mensen. Waarschijnlijk overal.
LikeGeliked door 1 persoon