Zen en de kunst van sukkeligheid

Maakte ik vanmiddag mee.
De nieuwe schoenen zijn nog niet ingelopen. Enkele tenen,  eigenlijk alles, voelden bekneld na een winkelronde. De bibliotheek bood uitkomst.
Aan de koffietafel gezeten was het een verademing ze uit te doen, dat zag toch niemand.
Ik las een stripboek en nog een tot mijn voeten waren bekomen.
Tastend vond ik de schoenen terug en trok ze aan en wat denk je? Niks zere tenen en van alles, het leed was geleden. Opgelucht liep ik op wolken naar fiets en huis. Volmaakt tevreden. Goeie dag geweest.
Vanavond zocht ik m’n sloffen en..
…zag dat ik de schoenen verkeerd om aanhad.
–

12 gedachtes over “Zen en de kunst van sukkeligheid”

  6. Op een vrijdagmiddag stap ik uit de auto van een collega.
    Met hem reed ik na een werkdag mee om een weekend bij vrienden door te brengen.
    Met het pakken van mijn werktas kom ik er achter dat ik een bruine en een zwarte schoen aan heb.
    De hele dag heb ik voor de klas gestaan en geen van mijn leerlingen of collega’s hebben iets gezegd.

    Ik ben maar een paar nieuwe schoenen gaan kopen …

    Vrolijke groet,

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.