Gedachten

Af en toe verschijnt er een beeld van jaren her op mijn netvlies.
Dat kan van alle leeftijden en situaties zijn, soms goed, soms minder en ook wel eens ronduit slecht.
Het idee dat vroeger alles beter was verwerp ik maar er waren natuurlijk ook mooie  momenten.
Een van de beste was die waarop een van de zussen op haar gitaar speelde en zong, met een andere zus of een vriendin. Dan werd de radio uitgezet.
Er was een zus die piano speelde, een die gitaarles had en een die het op eigen houtje probeerde maar de zus die zong blijft het meest in de herinnering hangen. Haar stem had iets, iets sweets en was verstaanbaar tegelijk,  zelfs oude zeurliedjes van eenzame cowboys en kampvuren verzachtte ze tot een sfeer waarbij het liedje er niet toe deed, alleen haar stem hoorden we.
De gloeiende kachel en gedimde schemerlamp droegen ongetwijfeld bij aan die sfeer.
Maakt niet uit, de herinnering is mooi genoeg om vrede te hebben met de minder mooi dingen.

25 gedachten over “Gedachten

      1. Ik zie het voor mij…… zo leuk als mensen muziek maken en zingen.
        Mijn moeder zong altijd als ze ergens mee bezig was….. als ze haar aandacht ergens anders voor nodig had stopte ze met zingen om later weer verder te gaan waar ze gebleven was, tot groot plezier van mijn vader en mij, want wij waren gewoon verder gegaan met zingen.

        Geliked door 1 persoon

          1. Met mijn vader zong ik tijdens de afwas het duet van de parelvissers……. tweestemmig….. heb ik ook goede herinneringen aan, Mijn vader zei niet dat ik moest afwassen, maar vroeg: “Zal ik je helpen met de afwas of doe je het alleen?” ……Kwaad omdat er geen goed antwoord mogelijk was, maar ik moest dan weer lachen omdat ik het wel erg goed bedacht vond,

            Geliked door 1 persoon

  1. Als enige die geen muziek kon spelen -ik had als kind stuipen gehad en daardoor waren mijn vingers niet soepel genoeg- en die ook niet kon zingen, vond ik mijn muzikale broers en zus eerder een pest. Ik weet trouwens niet of ze konden zingen, ze tjingelden alleen maar op die piano. Beethoven dan nog.

    Ook grappig … achteraf.

    😉

    Geliked door 1 persoon

    1. De muzikale en zangkwaliteit kon ik ook niet beoordelen, voor mij klonk het zacht en mooi. Sfeertje.
      Beethoven spelen doe je niet zomaar eventjes. Dat konden mijn zussen niet.

      Like

  2. Bertie, wat een heerlijke musicale herinneringen.
    De hele familie zingt en zong maar door.

    Ik heb een broer die zong en zingt nog steeds prachtig bij begrafenissen van ouders en vrienden, verder heb ik ondanks vele vergeefse pianolessen niks bereikt op dit gebied.

    Geliked door 1 persoon

    1. Jammer Klare. Het bindt.
      In ons gezin stierf muziek en gezang langzaamaan uit. Slechts bij een van de zussen zette het zich voort, haar kinderen zingen en bespelen diverse instrumenten.
      Ik ken niets op muzikaal gebied, het liep nu eenmaal zo.

      Like

  3. Dat is inderdaad een mooie herinnering, gezellig samen dingen doen.
    Je ziet, daar heb je je hele leven wat aan.
    Ach, de toekomst wordt ook niet beter dan het heden. Hans

    Geliked door 1 persoon

  4. Een jong mens verkent een nieuwe wereld. Een die van alles te bieden heeft wat je later als vanzelfsprekend neigt aan te nemen. Vandaar dat alles wat je ‘toen’ verkende nu ziet als best mooi, herkenbaar, nostalgisch, goed of wat ook. Maar er waren ook best heel vervelende zaken in die periode. Ouders die uit de oorlog kwamen, die toch daardoor een tik hadden opgelopen rond hun emotionele ontwikkeling. Met alle gevolgen van dien. Onzekerheid, onevenwichtigheid. Niet alles was dus even mooi. Maar de jonge dames wel…dat weer wel….

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.