Serie. Een brede vrouw.

Er was eens een vrouw zo ontzettend breed dat ze alleen zijdelings door de deur kon.
Ging ze voor een raam staan dan was het binnen meteen donker.
In smalle steegjes waagde ze zich niet, ook daar moest ze met een krabbengang vooruit.
Ze kon de krant opengeslagen op haar schoot leggen en had nog ruimte over.
Daar ze van gemiddelde lengte was en helemaal niet dik had ze een wonderlijk figuur,  bijna net zo breed als ze lang was.
Ze leek tweedimensionaal. Een levend schilderij, had ze een lusje in haar nek zou ze aan de muur van een groot vertrek passen zolang ze zich niet bewoog..
In auto’s was het lastig haar te vervoeren, de meeste typen waren te smal, reden waarom ze zich liever voortbewoog op een tandem in de breedte met twee zadels aaneen gebreid.
Ook haar woning was ingericht op haar postuur. Deuren, bed, bad, toilet, het was bijna een reuzenhuis uit het sprookjesbos.
De televisie was haar het liefst, daartoe had ze een vierpersoonsbank tot haar beschikking en een met kooltjes gevulde dekenkist als voetenwarmer.
Zo keek ze zich door het leven, zittend voor een 3XLbreedbeeldtoestel.
–