Er fietste een meisje door de straat. Een mooi meisje met gebruind middenrif, een vleugje goud in haar navel ving de zon.
Een man met een houten been wandelde met vrouw en hond over het trottoir; hij floot bewonderend.
Het meisje keek hem vragend aan, de man knipoogde.
De vrouw naast hem haalde kalm een bijl uit haar tas—
—
Een knappe vrouw stapte uit haar wagen bij de supermarkt.
Een man in een rolstoel keek geïnteresseerd naar de opstropende rok en halfblote benen.
Naar de tas van zijn vrouw en de hond die een enorme kluif torste. Tenslotte bekeek hij mismoedig zijn lege broekspijpen.
Hij floot niet.
–
Dat zal hem leren!
LikeGeliked door 1 persoon
Nogal straf voor een flirtje ☻
LikeLike
Ach, de hond heeft ook weer te eten….. nooit meer nieuwe schoenen nodig…. best goedkoop!
LikeGeliked door 1 persoon
☻☻
LikeLike
kijken mag, de rest niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Knipogen toch.
LikeGeliked door 1 persoon
Meestal doen ze dat niet in aanwezigheid van hun vrouw, dat fluiten. Nu begrijp ik waarom.
😂
LikeGeliked door 1 persoon
Daarom zie zie jij opvallend weinig mannen zonder benen.
😉
LikeLike
De dingen gaan toch anders, zeg geen lopen, dan je wilt. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Lopen is hier idd een dubbelzinnig woord 😉
LikeLike
Hilarisch! Wat hem nog rest is zijn piemel… die wil hij vast houden (of vasthouden?)…
LikeGeliked door 1 persoon
Daar zal hij zuinig op zijn. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zal moeten want het is geen pretje om daar een prothese te hebben…
LikeGeliked door 1 persoon
😂😂
LikeGeliked door 1 persoon
Zolang wij de schoonheid van de schepping nog zien en aanvaarden zijn we niet oud. En als de tanden zijn verdwenen net als het fluitje komt een hulpmiddel vast van pas….:)
LikeGeliked door 1 persoon